اجازه، اجبار و الزام
Permission, Obligation, and Necessity
نویسنده: American-English File
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
Can, must, should, ought to, had better
1. I couldn't take any photos in the gallery, so I bought some postcards of the paintings.
Passengers on the bus must not distract the driver.
We should/ ought to take the highway home—it's much quicker.
2. We should have taken the highway home—it would have been quicker.
3. You'd better send the packages today or they won't get there in time.
1. مهم‌ترین افعال وجهی برای بیان اجازه و اجبار عبارتند از: can/ could, must, should/ ought to که must از همه رسمی‌تر است و اغلب اوقات در تابلوها و اعلان‌های قانونی و...دیده می‌شود.
2. برای بیان حوادثی که در گذشته اتفاق نیفتاده‌اند و ما برای آن افسوس می‌خوریم از should have+ past participle استفاده می‌کنیم.
3. Had better نسبت به should/ ought to جدی‌تر و ضروری تراست و برای ارائه توصیه جدی و یا هشدار به کار می‌رود. معمولاً به آینده نزدیک اشاره دارد.
• فرم منفی آن had better not است:
NOT hadn't better.
Have to/ have got to
1. All passengers will have to fill in an immigration form on arrival.
You don't have to tip here unless you think the service was especially good.
2. I've got to buy a birthday present for my brother.
1. از have to هم برای بیان اجبار استفاده می‌شود. آن را با هر زمانی می‌توان به کار برد.
2. برای بیان اجبار از have got to هم می‌توان استفاده کرد؛ اما از have to غیررسمی‌تر است و بیشتر در زبان محاوره استفاده می‌شود.
Need
1. You usually need to check in at least two hours before a flight leaves.
I don't need to take a jacket. It's going to be hot today.
2. We didn't need to make a reservation. The restaurant is empty!
3. We had plenty of gas so we didn't need to stop, which saved time.
1. از need/ don't need+ to+ infinitive برای بیان این که چیزی ضروری است یا ضروری نیست استفاده می‌شود. این ساختار را می‌توان برای بیان ضرورت‌های کلی، خاص یا معمولی و بر طبق عادت به کار برد.
2. برای بیان کاری که انجام داده‌اید ولی ضرورتی نداشته، از این ساختار استفاده می‌شود:
Didn't need+ to+ infinitive
3. برای بیان کاری که انجام نداده‌اید و نیازی هم نبوده که انجام شود از didn't need to استفاده می‌شود.
Be able to, be allowed to, be permitted to, be supposed to
1. Starting tomorrow we won't be able to park on this street.
You're not allowed to smoke in any public buildings in our country.
2. It is not permitted to use a cell phone while taking a test.
3. We are supposed to check in at 3:30. What's the time now?
You aren't supposed to park here—it's a hospital entrance.
1. هنگامی که برای بیان امکان و یا اجازه انجام کار بخواهیم از ترکیبی استفاده کنیم که can در آن به کار نرفته باشد، می‌توانیم به جای can از be able to/ be allowed to+ infinitive استفاده کنیم.
2. be permitted to+ infinitive برای موقعیت‌های رسمی به کار می‌رود مثل آگهی‌ها و اطلاعیه‌ها که بیانگر این است که بر اساس قانون یا مقررات، چه کاری را می‌توان یا نمی‌توان انجام داد.
3. برای بیان این که افراد چه کارهایی را باید و چه کارهایی را نباید انجام دهند (اغلب بر طبق قوانین)، می‌توانیم از supposed to+ infinitive هم استفاده کنیم. اغلب قوانینی را توصیه می‌کند که رعایت نمی‌شوند مثل:
Students are not supposed to have guests after 12:00, but everyone does.
ترجمه شده از 5 American-English File Student Book