راهکارهای مورد استفاده والدین در خانه و مدرسه
آیا به تازگی تشخیص داده شده که کودک شما در یادگیری ناتوانی دارد؟ آیا فوراً در مورد این‌که کودکتان چطور از عهده مدرسه برمی‌آید نگران شدید؟ کاملاً طبیعی است که بهترین‌ها را برای فرزندتان بخواهید، با این‌که این مسئله مهم است اما هدف نهایی نیست. آنچه واقعاً برای فرزندتان می‌خواهید، یک زندگی شاد و رضایت‌بخش است. با تشویق و حمایت درست، کودک شما می‌تواند در خود اعتماد به نفس ایجاد کند و برای موفقیت در زندگی پایه‌ریزی محکمی داشته باشد.
نویسنده: Kendra Cherry
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
در مواجهه با ناتوانی در یادگیری، حوزه‌ی دید وسیعی داشته باشید
همه‌ی بچه‌ها به عشق، تشویق و حمایت نیاز دارند اما برای بچه‌هایی که ناتوان در یادگیری هستند، چنین تقویت‌های مثبتی می‌تواند اعتماد به نفس بالایی ایجاد کند و همچنین آن‌ها را مصمم می‌کند که به راهشان ادامه دهند حتی اگر دشوار باشد.
در جستجو برای یافتن راه‌های کمک به این کودکان، به یاد داشته باشید که باید راه‌هایی را بیابید که به آن‌ها کمک کند تا به خودشان کمک کنند. کار شما به عنوان والدین درمان ناتوانی در یادگیری نیست بلکه ارائه‌ی ابزارهای احساسی و اجتماعی به کودکتان است که با بهره‌گیری از آن‌ها بتواند بر چالش‌ها غلبه کند. در دراز مدت مواجهه و غلبه بر چالشی مثل ناتوانی در یادگیری می‌تواند به کودکتان کمک کند که قوی‌تر و انعطاف پذیرتر شود. یک روش خوب، مشکلات مرتبط با ناتوانی یادگیری را حل نمی‌کند بلکه به فرزند شما امید و اعتماد به نفس می‌دهد تا بتواند درک کند که همه چیز خوب خواهد شد و سرانجام موفق خواهد شد.
راهکارهایی برای برخورد با ناتوانی یادگیری فرزندتان
همه چیز را مدنظر داشته باشید، مشکل ناتوانی یادگیری حل نشدنی نیست:
به یادداشته باشید که هرکسی ممکن است با مانع روبرو شود. این بستگی به شما دارد که به عنوان پدر و مادر به فرزند خود یاد دهید که چگونه با موانع روبرو شود بدون آن‌که سردرگم شود یا اشتیاقش را از دست دهد. نگذارید امتحانات، بوروکراسی مدارس و کاغذ بازی‌های بی‌پایان شما را از آنچه واقعاً مهم است منحرف کند. مهم حمایت کامل عاطفی و اخلاقی از فرزندتان است.
کارشناس خود باشید:
تحقیقات خود را انجام دهید و از پیشرفت‌های جدید در ارتباط با برنامه‌ها، درمان‌ها و تکنیک‌های آموزشی "ناتوانی در یادگیری" با خبر باشید. اوایل ممکن است وسوسه شوید برای یافتن راه حل به دیگران (معلم‌ها، درمانگرها و پزشکان) متکی باشید؛ اما شما بهترین کارشناس فرزندتان هستید پس دست به کار شوید و به دنبال ابزاری باشید که فرزندتان برای یادگیری نیازمند است.
حامی کودک خود باشید:
شما ممکن است بارها و بارها برای کمک خاص برای فرزندتان مجبور به صحبت باشید. نقش خود را به عنوان والدین پویا بپذیرید و روی مهارت‌های ارتباطی خودکار کنید. گاهی اوقات ممکن است دلسرد شوید اما با آرام و منطقی بودن و همچنین محکم بودن می‌توانید تفاوت بزرگی برای فرزند خود ایجاد کنید.
به یادداشته باشید که تأثیر شما بر دیگران ارجحیت دارد:
فرزند شما راهنمایی‌های شما را دنبال می‌کند. اگر با خوش‌بینی، سخت‌کوشی و شوخ‌طبعی با چالش‌های یادگیری روبرو شوید کودک شما دیدگاه شما را قبول می‌کند یا حداقل مشکلات را به‌عنوان یک دست‌انداز می‌بیند نه به عنوان یک مانع بزرگ. انرژی خود را روی یادگیری چیزهایی متمرکز کنید که به فرزندتان کمک می‌کند و آن را به بهترین نحو انجام دهید.
به‌جای تمرکز روی ناتوانی‌ها روی توانایی‌ها تمرکز کنید
کودک شما با ناتوانی در یادگیری معرفی نمی‌شود. ناتوانی در یادگیری یک نقطه ضعف را نشان می‌دهد، اما نقاط قوت زیادی وجود دارد. به استعدادهای فرزندتان تمرکز کنید. زندگی و برنامه‌های فرزند شما نباید حول ناتوانی‌اش در یادگیری بچرخد. فعالیت‌هایی که در آن‌ها سرآمد است را پرورش دهید و زمان زیادی را به آن اختصاص دهید.
تشخیص اختلال در یادگیری
با شناخت انواع مختلف اختلالات یادگیری و نشانه‌های آن، می‌توانید چالش‌های بخصوصی که فرزندتان با آن روبرو خواهد شد را کشف کنید و یک برنامه‌ی درمانی مناسب برایش پیدا کنید.
راهکار اول
مسئولیت تحصیل کودکتان را بر عهده بگیرید
در این دوره‌ای که درآمدها پائین و مدارس بودجه‌ای ناکافی دارند، نقش شما در آموزش فرزندتان از همیشه مهم‌تر است. نباید کنار بنشینید و منتظر باشید کس دیگری مسئولیت فراهم کردن ابزارهای یادگیری کودکتان را بر عهده بگیرد. شما می‌توانید و باید نقش فعالی در آموزش کودکتان داشته باشید.
اگر نیاز تحصیلی مشخصی وجود داشته باشد، مدرسه ملزم به ایجاد برنامه‌ی تحصیلی انفرادی (IEP) می‌باشد که از لحاظ تحصیلی فایده دارد اما لزوماً یادگیری کودک را افزایش نمی‌دهد. این استاندارد آموزشی ممکن است، برای والدینی که شرایط بهتری را برای فرزندشان می‌خواهند. آگاهی از قوانین خاص آموزشی و راهنمای خدمات مدرسه، به شما کمک می‌کند به بهترین وجهی از فرزندتان در مدرسه حمایت کنید. فرزند شما شایسته‌ی انواع خدمات حمایتی و کمک‌های فراوان می‌باشد؛ اما مدرسه ممکن است هیچ یک را در اختیارش قرار ندهد مگر آن‌که شما بخواهید.
راهکارهایی برای ارتباط با مدرسه‌ی فرزندتان
اگر فقط به‌طور شفاهی حامی فرزندتان باشید، دچار مشکل خواهید شد. شما برای آموزش مناسب فرزندتان به ارتباطات بالاتر، مهارت‌های مذاکره و اعتماد به نفس لازم برای دفاع از حقوق فرزندتان نیاز دارید.
اهداف خود را مشخص کنید:
قبل از جلسات، آنچه را که می‌خواهید انجام دهید را بنویسید. مشخص کنید که مهم‌ترین موضوع چیست و در چه موردی می‌خواهید مذاکره کنید.
شنونده‌ی خوبی باشید:
بگذارید مسئولین مدرسه نظرات خود را شرح دهند. اگر کسی چیزی گفت که متوجه نشدید، توضیح بیشتر بخواهید. "چیزی که شما گفتید این است ..." این می‌تواند به درک متقابل کمک کند.
راه‌حل‌های جدید ارائه دهید:
شما امتیاز این را دارید که بخشی از آن سیستم نیستید پس می‌توانید نظرات جدیدی داشته باشید. تحقیقات خود را انجام دهید و دنبال مثال‌هایی بگردید که مدارس دیگر انجام داده‌اند.
تمرکز داشته باشید:
سیستم مدرسه با کودکان زیادی سر و کار دارد، اما شما فقط در رابطه با فرزند خودتان هستید. کاری کنید که تمرکز جلسه روی فرزند شما باشد. مکرراً نام فرزند خود را ببرید، از کلی‌گویی پرهیز کنید و خود را برای بحث و جدل‌های بزرگ‌تر مشتاق نگهدارید.
آرام، مثبت و خونسرد باشید:
با تصور این‌که همه می‌خواهند به شما کمک کنند به جلسه بروید. اگر حرف متأسف کننده‌ای گفتید به‌سادگی عذرخواهی کنید و دوباره بحث را سر و سامان بدهید.
به زودی تسلیم نشوید:
اگر از پاسخ مدرسه راضی نبودید، دوباره تلاش کنید.
شناخت محدودیت‌های سیستم مدرسه
بعضی اوقات والدین دچار اشتباه می‌شوند و همه‌ی وقت و انرژی خود را به‌عنوان تنها راه حل برای فرزندشان، صرف مدرسه می‌کنند. بهتر است بدانید شرایط مدرسه شاید هیچ وقت برای فرزند شما عالی نباشد. مقررات زیاد و بودجه‌ی ناکافی حاکی از آن است که خدمات و کمک‌هایی که فرزند شما می‌گیرد، ممکن است همان نباشد که شما پیش‌بینی می‌کردید. این مسئله ممکن است سبب استرس، عصبانیت و ناامیدی شما شود.
سعی کنید بفهمید که مدرسه فقط یک قسمت از راه حل مشکل کودک شماست پس استرس خود را پشت سر بگذارید. روش شما (برای حمایت، تشویق و خوش‌بینی) طولانی‌ترین اثر را بر فرزندتان دارد.
راهکار دوم
مشخص کنید که فرزندتان چگونه بهتر یاد می‌گیرد.
هرکسی چه ناتوان در یادگیری باشد و چه نباشد، روش خاص خود را برای یادگیری دارد. بعضی افراد با دیدن یا خواندن بهتر یاد می‌گیرند و بعضی با گوش کردن و برخی دیگر با عمل کردن. شما می‌توانید با شناخت روش اولیه‌ی یادگیری کودک ناتوان در یادگیری، به او کمک کنید.
فرزند شما چگونه یاد می‌گیرد؟ دیدن، شنیدن یا کارهای عملی؟ زمانی که بفهمید کودک شما از چه روشی بهتر یاد می‌گیرد، می‌توانید برای اطمینان از روش یادگیری که در مدرسه و خانه به کار می‌رود قدم بردارید. فهرست زیر به شما کمک می‌کند تا روش یادگیری فرزندتان را مشخص کنید.
آیا فرزند شما از طریق دیدن یاد می‌گیرد؟
اگر چنین باشد، کودک شما بیشتر با دیدن یا خواندن یاد می‌گیرد. باید درس و امتحان به‌صورت تصویری باشد نه شفاهی. یادداشت‌های نوشتاری، دستور العملها، نمودارها، جداول، نقشه‌ها و تصاویر می‌تواند مفید باشد. ممکن است نقاشی، خواندن و نوشتن را دوست داشته باشد و همین‌طور ممکن است هجی کردنش خوب باشد.
آیا فرزند شما از طریق گوش دادن یاد می‌گیرد؟
اگر چنین باشد، با گوش کردن بهتر یاد می‌گیرد. در محیط‌هایی که یک نفر سخنرانی می‌کند بهتر یاد می‌گیرد و در گزارش‌ها و امتحان‌های شفاهی خوب است. بحث‌های کلاسی، دستورالعمل‌های شفاهی و مطالعه‌ی گروهی می‌تواند مفید باشد. ممکن است به موزیک، زبان‌ها و اجرا روی صحنه علاقه‌مند باشد.
آیا فرزند شما از طریق کارهای عملی یاد می‌گیرد؟
اگر چنین باشد، از طریق کارهای عملی و حرکتی بهتر یاد می‌گیرد. با حرکت کردن، لمس کردن، کشف کردن و خلق کردن بهتر یاد می‌گیرد. کارهای دستی، کلاس‌های آزمایشگاهی، ابزارهای کمک آموزشی، نمایش‌های طنز و اردوها می‌تواند مفید باشد. ممکن است ورزش، نمایش، رقص، ورزش‌های رزمی و کارهای هنری را دوست داشته باشد.
مطالعه‌ی راهکارها برای گروه‌های مختلف یادگیری
راهکارهای مناسب برای گروه دیداری:
از کتاب، ویدیو، کامپیوتر، ابزار کمکی دیداری و فلش کارت استفاده کنید. از یادداشت‌های دسته‌بندی شده و با رنگ‌های مختلف نوشته شده و با ماژیک علامت‌گذاری شده استفاده کنید. از خلاصه، نمودار و فهرست استفاده کنید. از نقاشی و تصاویر (خصوصاً رنگی) استفاده کنید. در کلاس هم از یادداشت‌های خلاصه استفاده کنید.
راهکارهای مناسب برای گروه شنیداری:
مواد درسی و یادداشت‌ها را بلند بخوانید. برای حفظ کردن از لغات در ارتباط با هم و تکرار شفاهی استفاده کنید. از روش مطالعه‌ی گروهی و بحث کردن استفاده کنید. از طریق نوار یا وسایل ضبط دیگر برای گوش دادن به کتاب‌ها استفاده کنید. از یک دستگاه ضبط صوت برای دوباره گوش کردن درس‌ها استفاده کنید.
راهکارهای مناسب برای گروه عملی:
از دست‌ها استفاده کنید. آزمایش انجام دهید و به اردو بروید. از ابزارهای یادگیری عملی استفاده کنید مثل نقش بازی کردن و مدل‌سازی. در گروه‌های کوچک درس بخوانید و در خلال آن چند بار استراحت کنید. از بازی‌های تقویت حافظه و فلش کارت استفاده کنید. به همراه موزیک درس بخوانید.