آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی

مرحله بعد از انتخاب عنوان در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ، نوشتن و ارائه ایده است. بهترین روش برای ارائه ایده, بارش فکری یا طوفان فکری (brainstorming) است. در این مقاله, اطلاعاتی پیرامون این موضوع به شما ارائه داده می‌شود. بارش فکری و سه روش قابل استفاده برای بارش فکری نیز توضیح داده می‌شود. این سه روش شامل: دسته‌بندی، فهرست بندی و آزادانه نوشتن است.

حتما صفحه آموزش زبان انگلیسی ما را اینجا مطالعه کنید.

بارش فکری Brainstorming

بارش فکری روشی است که با آن می‌توان تا آنجا که امکان دارد, ایده‌ها و نظرهای سریع به دست آورد. تعداد زیاد و سرعت دریافت نظریات در فرآیند بارش فکری, بسیار مهم است. اشتباه اکثر زبان‌آموزان این است که بعد از نوشتن چند نظر به بارش فکری خاتمه می‌دهند. همان‌طور که از این لغت درک می‌شود، بارش یا طوفان فکری باید به اندازه طوفان قدرت و انرژی داشته باشد. 

آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing, شما را به قرارگیری در جریانی از ایده‌ها و نظرها تشویق می‌کند. با این حال, بارش فکری ممکن است, فرایندی زمان‌بر باشد. هیچ چیز بدتر از این نیست که به راحتی و بدون ایده, شروع به نوشتن یک مقاله بکنیم. در اینصورت, در میانه راه با کمبود ایده و خط مشی درست مواجه شویم.

دسته‌بندی

دسته‌بندی را نقشه‌کشی فکری هم می‌گویند که در واقع روش‌های بارش فکری تصویری را شامل می‌شود. این روش بیشتر برای افرادی مناسب است که یادگیری آن‌ها به صورت تصویری است. امتیاز این روش این است که ایده‌ها در یک صفحه ساماندهی می‌شوند.

با این روش راحت‌تر می‌توان به مراحل مختلف دست پیدا کرد. در نتیجه این روش رایج‌ترین روش بارش فکری در میان دانشجویان است. در ادامه مثال‌هایی از روش دسته‌بندی بارش فکری را برایتان آورده‌ایم. این مربوط به یک مقاله کوتاه (250 لغت) با عنوان "درباره امتیازات و مشکلات اینترنت بحث کنید "برای امتحان است.

مثال 1

فهرست بندی

همان‌طور که از نام آن پیداست، این روشی از بارش فکری است که در آن باید فهرستی از ایده‌ها تهیه کرد. امتیاز این روش نسبت به روش دسته‌بندی که ایده‌ها با هر ترتیبی در کنار هم قرار می‌گیرند این است که باعث می‌شود خیلی سریع به ایده‌ها دست یافت. در زیر دو مثال از این روش را آورده‌ایم. هر دو مثال همان عنوان بالا را داشتند "درباره امتیازات و مشکلات اینترنت بحث کنید ".

مثال 2

مثال 3

آزادانه نوشتن

این مرحله از بارش فکری به این صورت است که نویسنده می‌تواند هر چیزی را که می‌خواهد به صورت ادامه دار بنویسد. همچنین, امید داشته باشد که یک ایده به ایده‌ای دیگر منجر خواهد شد. امتیاز این روش نسبت به روش‌های دیگر این است که با کمک آن می‌توانیم ایده‌های جدیدی ارائه دهیم. با این حال, روش آزادانه نوشتن چندان مورد علاقه زبان‌آموزان نیست. زیرا این روش وقت بیشتری می‌گیرد و خیلی از چیزهایی که نوشته می‌شود منظم نیستند.همچنین, در آخر باید از بسیاری از مطالب صرف نظر کرد. این روش زمانی خوب است که بخواهیم چیزهای خلاقانه‌ای مثل داستان بنویسیم. البته اگر فکر می‌کنید که این روش برای شما خوب است آن را امتحان کنید:

1.    عنوان را در بالای صفحه بنویسید.
2.    تا آنجا که می‌توانید, درباره موضوع مورد بحث بنویسید. تا آنجا که می‌توانید حقایق، جزئیات و مثال بنویسید. البته اگر چیز زیادی در این مرحله نتوانستید بنویسید نگران نشوید.
3.    پس از آن که ایده‌ها تمام شد، متن را دوباره بخوانید و دور ایده‌هایی که به نظرتان مفید است، خط بکشید.
4.    ایده‌هایی که به هم مربوط می‌شوند را دریک گروه قرار دهید، سپس از آن‌ها برای نوشتن طرح کلی استفاده کنید. اگر لازم بود ایده‌های بیشتری قبل از استفاده با یکی از روش‌هایی که در اینجا ذکر شد، ارائه دهید.

تحقیق به زبان انگلیسی Research

به دست آوردن اطلاعات برای پشتیبانی کارتان

اگر در حال نوشتن یک مقاله یا گزارش طولانی به زبان انگلیسی هستید. مرحله‌ی بعد از بارش فکری در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی رایتینگ، تحقیق درباره ایده‌ است. ایده‌ خوب در کار شما مطرح شود تا بتوانید کار قوی‌تری ارائه دهید. در این صفحه به این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه باید منابع را انتخاب کرد و چگونه باید آن‌ها را مطالعه کرد. انتهای صفحه یک فهرست بررسی وجود دارد که می‌توانید پیشرفت خود را بررسی کنید. اطلاعات بیشتر در مورد بهترین آموزشگاه زبان در کرج را در اینجا مطالعه کنید.

یافتن منابع

قبل از آنکه تحقیق خود را شروع کنید، باید بتوانید کاری که می‌خواهید انجام دهید را تعریف کنید. در اینصورت, متوجه می‌شوید که دقیقاً به چه چیز نیاز دارید. این کار باید بعد از درک و فهم عنوان مقاله صورت گیرد. اگر دقیقاً عنوان را متوجه نشوید، غیرممکن است, بتوانید اطلاعات مرتبط با آن را پیدا کنید. نهایتاً, وقت زیادی را برای دستیابی به اطلاعات مورد‌نظر هدر خواهید داد. یکی از بخش‌های مناسب برای شروع تحقیق مواد درسی خودتان است. معمولاً, محدود کردن منابع فقط به این مورد قابل قبول نیست و شما باید در مکان‌های دیگر و در کتاب‌ها و نشریات دانشگاهی هم به دنبال آن‌ها باشید. شما می‌توانید در کتابخانه دانشگاه یا در پایگاه‌های آنلاین کتابشناسی به دنبال آن بگردید.

اگر بخواهید از منابع دیگر استفاده کنید, گوگل اسکولار هم برای پیدا کردن مقاله‌های آنلاین بسیار مفید است. اگر بخواهید جستجوی خود را وسیع‌تر کنید, می‌توانید به بخش رفرنس هر مقاله‌ای که می‌خوانید مراجعه کنید. سپس, عناوینی که به عنوان تز شما مربوط می‌شود را پیدا کنید. در صورتیکه برای یافتن منابع آنلاین از موتورهای جستجوی اینترنتی استفاده می‌کنید، منابعی که از لحاظ دانشگاهی دارای کیفیت بالا هستند در نوشتار خود استفاده می‌کنید. اغلب, وب‌سایت‌های دانشگاهی (ac.uk. را در URL برای دانشگاه‌های UK جستجو کنید و یا.edu برای دانشگاه‌های US و استرالیا) منابع قابل اعتمادی هستند.

وب‌سایت‌های دولتی (.gov) هم معمولاً سایت‌های خوبی برای جستجو هستند. برخی از رایج‌ترین و معتبرترین وب سایت‌ها, سایت‌هایcommercial.com (or.co.uk for UK based websites) هستند. این‌ها ممکن است اطلاعات قابل اعتمادی داشته باشند اما برای این که مطمئن شوید اطلاعات قابل اعتماد هستند باید نویسنده را هم بررسی کنید. به طور کلی, وب سایت ویکی پدیا منبع قابل اعتمادی نیست. با این حال, مکان خوبی برای به دست آوردن یک سری اطلاعات کلی و پیدا کردن مقالات دانشگاهی از طریق رفرنس‌های موجود در انتهای موضوعات آن است. از هر منبعی که اطلاعات را به دست می‌آورید باید از صحت اطلاعات کتابشناسی (عنوان، نام نویسنده، مکان چاپ یا URl و غیره.) مطمئن باشید.

توجه داشته باشید باید بتوانید اطلاعاتی که دوباره می خواهید را پیدا کنید و یا اگر خواستید و لازم بود در مقاله خود رفرنس و ارجاع دهید.

انتخاب و مطالعه منابع

شاید نیاز باشد برای نوشتن مقاله خود, تعداد قابل توجهی منابع را به کار برید. یک قانون کلی با عنوان "پنجاه درصد " در این باره وجود دارد. به این معنا که شما باید برای هر هزار لغت به پنج منبع مراجعه کنید. گرچه برای به دست آوردن پنج منبع مناسب، شاید نیاز باشد دو یا سه بار موضوع‌ها را بخوانید. به عبارت دیگر مجبور باشید, پانزده متن را بخوانید. ممکن است, بعضی از متن‌هایی که می‌خوانید برای مقاله شما مفید نباشد. با این حال, تا زمانیکه آن‌ها را نخوانید این موضوع را متوجه نخواهید شد. اگر بخواهید مقاله‌ای دو هزار لغتی بنویسید، باید حداقل به ده منبع در متن اشاره کنید و مجبور باشید سی متن را بخوانید.

شما می توانید از روش‌های مطالعه سریع برای این منظور استفاده کنید. یعنی قبل از این‌که شروع به خواندن مطالب کنید، هدف داشته باشید. این به شما کمک می‌کند تا حوزه تمرکز دقیق‌تری داشته باشید. آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ می‌‌آموزد با شناخت عنوان و پیش از آنکه نوشتن را آغاز کنید، هدف خود را مشخص کنید. البته بارش فکری هم می‌تواند برای تمرکز روی خواندن به شما کمک کند.

خوب است برای متوجه شدن اصل مطلب، مطالعه‌ای اجمالی از متون داشته باشید تا بتوانید سریعاً تصمیم بگیرید که کدام متن برای شما مناسب‌تر است. همچنین, مرور متون مورد استفاده برای یافتن بخش‌های مرتبط برای ذکر در منابع مقاله و فهرست مطالبی که در ابتدای مقاله می‌آید, مهم است. مطالعه متون برای به دست آوردن اطلاعات و درج در فهرست انتهای کتاب اهمیت دارد. بهتر است برای به دست آوردن ایده اصلی و یادداشت برداری نیز مطالعه‌ای اجمالی داشته باشید.

مقالات موجود در نشریات ممکن است, مهم‌ترین منبع اطلاعاتی دانشگاهی باشند. آنها معمولاً شامل چکیده هستند که هدف، رویکرد و یافته‌ها را به طور خلاصه بیان می‌کند. علاوه بر این, چکیده بهترین چیز برای شروع به مطالعه است. بیشتر مقالات دارای عنوان هستند که همین عنوان به ما کمک می‌کند خیلی زود بفهمیم مقاله در مورد چه موضوعی است و اطلاعات خاصی در مورد مقاله به ما می‌دهد.

پیش نویس اول First draft

در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing, پس از آنکه طرح کلی نوشته شد، نوشتن نخستین پیش نویس آغاز می‌شود. در ادامه به توضیح نکاتی در مورد چگونگی نوشتن پیش نویس اشاره داریم. فهرست بررسی در انتهای متن وجود دارد که می‌توانید برای بررسی نخستین پیش نویس خود از آن استفاده کنید. همچنین, اطلاعات جامع نوشتاری برای کودکان را در اینجا مشاهده کنید.

پیش نویس اول چیست؟

پیش نویس در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ, نسخه‌ای از نوشته‌ی شما به شکل پاراگراف است. منظور از پیش نویس گذشتن از مرحله ارائه طرح کلی و نوشتن نسخه‌ای کامل از مقاله شما برای اولین بار است. پیش نویس اول را معمولاً "چرک نویس " می‌گویند. همان‌طور که از اسم آن برمی آید, نسخه‌ای است که ویرایش نشده و خیلی با نسخه اصلی فاصله دارد.

همان‌طور که ایده‌های خود را اصلاح و تحقیقات بیشتری انجام می‌دهید, پیش نویس اول به پیش نویس دوم، سوم، چهارم و یا بیشتر تغییر می‌کند. مقاله‌ای که در آخر ارائه می‌دهید, پیش نویس نهایی نامیده می‌شود. پیش نویس نهایی بر این حقیقت تأکید دارد که نوشتن فرآیندی است که پایان تعریف شده‌ای ندارد (چرا که حتی پیش نویس نهایی هم ممکن است کامل نباشد). برخی مواقع پیش نویس اول فقط برای مواقعی مناسب است که شما برای نوشتن زمان مناسب دارید. اغلب, برای نوشتن مقالات امتحانی فقط باید به یک پیش نویس کفایت کنیم؛ می‌تواند سبب ایجاد اضطراب شود.

چگونه پیش نویس را بنویسیم؟

همان‌طور که مشغول نوشتن پیش نویس اولیه هستید باید تا آنجا که می‌توانید طرح کلی را دنبال کنید. با این حال, نوشتن یک فرآیند دنباله دار و خلاقانه است. ممکن است در حین نوشتن، ایده‌های جدیدی به ذهنتان برسد که در طرح کلی منظور نشده باشد و یا در لیست بارش فکری موجود نباشد. شما می‌توانید این ایده‌ها را اگر مربوط به موضوع باشند اضافه کنید. طرح کلی شما ممکن است شامل یک تز باشد که طرحی برای کل مقاله شما است. شما باید این طرح را در خاطر نگهدارید و مطابقت آن را با ایده‌های ارائه شده بررسی کنید.

نوشتن پیش نویس در هر مرحله‌ای قابل انجام است. بعضی افراد توصیه می‌کنند اول قسمت متن اصلی, و بعد مقدمه و بعد نتیجه گیری نوشته شوند. این منطقی به نظر می‌رسد, چون چگونه می‌توانید چیزی را معرفی کنید که هنوز تمام نشده است. چنانچه طرح کلی شما خیلی مفصل باشد, می‌توانید از ابتدا شروع کنید. وقتی اولین پیش نویس را می‌نویسید, تمرکز شما باید روی ایده‌ها و محتوا باشد. در حقیقت نیازی نیست که نگران گرامر، علامت گذاری و دیکته باشید. بررسی گرامر و دیکته در این مرحله می‌تواند اسراف وقت باشد. خوب است در مرحله نوشتن پیش نویس, فاصله دوتایی و در دو طرف کاغذ حاشیه عریض داشته باشید. به گونه‌ای که بتوانید هنگام نوشتن دوباره پیش نویس، جزئیات و اطلاعات بیشتری را اضافه کنید.
به طور خلاصه، هنگام نوشتن پیش نویس اول باید مراحل زیر را انجام دهید:

•    تا آنجا که می‌توانید طرح کلی را دنبال کنید.
•    ایده‌های جدید را در صورتی که مرتبط با موضوع باشند اضافه کنید.
•    هنگام نوشتن طرح کلی تز خود را در نظر داشته باشید.
•    از همان جایی شروع کنید که فکر می‌کنید بهتر است (مثلاً بخش اصلی پیش از مقدمه).
•    روی ایده‌ها و محتوا تمرکز داشته باشید.
•    نگران گرامر، علامت گذاری و دیکته نباشید.
•    برای آنکه بتوانید دوباره پیش نویس را بنویسید از فاصله دوتایی و حاشیه عریض استفاده کنید.

انواع روش‌های بهبود نوشتن پیش نویس 

پس از آنکه اولین پیش‌نویس خود را نوشتید، مرحله بعد این است که باید کار خود را موردبررسی قرار دهید. در اینجا انواع روش‌های بررسی را شرح داده‌ایم، این‌که چه چیزی را باید مورد بررسی قرار دهید و چگونه باید این کار را انجام دهید. نهایتا یک فهرست بررسی آورده‌ایم که با توجه به آن می‌توانید با دقت کارتان را بررسی یا تصحیح کنید.

با روش‌های مختلفی می‌توانیم کار خود را موردبررسی قرار دهیم. البته مطمئن‌ترین روش، این است که استاد شما کارتان را بررسی کند و نظرش را ارائه دهد. با این حال, اساتید همیشه وقت برای این کار ندارند. یک راه دیگر این است که از همکلاسی‌های خود بخواهید این کار را برایتان انجام دهند. این‌ها کسانی هستند که هم تراز شما هستند و بررسی‌ای که آن‌ها انجام می‌دهند را در اصطلاح "peer editing" می‌گویند. سومین و آخرین روش این است که خودتان به عنوان نویسنده کار خود را موردبررسی قرار دهید.

مورد سوم فقط زمانیکه مقاله‌ای را در یک آزمون نوشته‌اید, قابل انجام است. خیلی خوب است که از کس دیگری مثلاً استاد یا هم شاگردی‌هایمان بخواهیم کارمان را بررسی کنند. البته, مشکلاتی هم در این مورد وجود دارد. خصوصاً در مورد هم‌کلاسی‌ها که ممکن است به اندازه کافی تخصص نداشته باشند و روی موارد اشتباهی تمرکز کنند (مثلاً روی گرامر تمرکز کنند به جای آن که روی سازماندهی و نظم مقاله تمرکز کنند).

چه چیز را باید مورد بررسی قرار داد؟

اشتباهی که اکثر نویسنده‌ها می‌کنند, این است که برای بررسی کار خود روی جنبه‌های کم اهمیت‌تر تمرکز می‌کنند. به طور مثال روی گرامر، دیکته و علامت گذاری تمرکز دارند؛ اما این موارد باید در انتهای کار یعنی زمان نمونه خوانی (proofreading) انجام گیرد. در این مرحله از فرآیند نوشتن، باید اطمینان حاصل کنید که محتوای متن شما سنگین، واضح، روشن و منظم باشد. همان‌طور که در بخش نوشتن دست‌نویس عنوان شد شما باید از دوتا فاصله و حاشیه‌ی عریض در هنگام تایپ استفاده کنید. در اینصورت میتوانید بعداً به راحتی متن را تصحیح کنید. همین‌طور باید از نقطه سرخط (line break) و تورفتگی برای شروع پاراگراف استفاده کنید.

خیلی بهتر است که متن خود را در قالب پاراگراف تصحیح کنید. پیش از تصحیح متن اول باید از این مطمئن شوید که تحت این قالب تایپ می‌کنید. باید با مراجعه به بخش مقدمه سایر تزها و پایان نامه‌ها و خواندن آن‌ها (اگر گزارش می‌نویسید بخش هدف) مطالعه کنید. بررسی بخش خلاصه‌ای که در قسمت نتیجه گیری آورده شده است و جملات کلیدی هر پاراگراف (اگر گزارش است بخش سر تیتر) نسبت به سازماندهی و نظم متن انجام شود.

سازماندهی و نظم صحیح به این معنی است که نظرات دارای ترتیبی منطقی باشند و به صورتی منسجم با هم در ارتباط باشند. مثلاً برای رفتن از یک موضوع به موضوع دیگر باید از علائم انتقال درستی استفاده شود، پس به این مورد هم باید توجه داشته باشید. همچنین, باید به محتوا توجه داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که نظرات حمایتی خوبی را بیان می‌کنید و این نظرات در هر پاراگراف به طور واضح و صریح بیان شوند. تمام پاراگراف‌ها به گونه‌ای نوشته شوند که موضوع تز را مورد حمایت قرار می‌دهند (به عبارت دیگر باید یک نوع اتحاد در متن مشاهده شود). مقدمه باید با یک سری اطلاعات قبلی شروع شود و بخش نتیجه گیری هم باید با یک نظر نهایی تمام شود.

موارد فوق, بخش‌هایی هستند که حتماً باید مورد بررسی قرار بگیرند. اگر مقاله‌ای تحقیقی می‌نویسید، باید اطمینان حاصل کنید که ارجاع‌های درون متنی دقیق و مناسب باشند. یعنی منابع ارجاع داده شده باید به طور دقیقی خلاصه شده باشند و دقیقاً با استفاده از علائم نقل قول(" ") بیان شده باشند. همچنین, بخش رفرنس هم باید با دقت تهیه شده باشد. به طور خلاصه باید مراحل زیر را در نظر داشته باشید:

•    قالب یا فورمت: رعایت فاصله دوتایی، حاشیه عریض و غیره.
•    نظم: تزها، جملات بیانگر موضوع، ترتیب منطقی، انسجام.
•    محتوی: نظرات، پیوستگی، سابقه، نظر نهایی و ارجاعات.

چگونه پیش نویس را بررسی کنیم؟

چه در حال بررسی متن خود باشید و چه این کار را برای شخص دیگری انجام می‌دهید، مراحل به یک صورت است. باید متن را با دقت بخوانید، به یاد داشته باشید که روی موارد گفته شده در بالا تمرکز داشته باشید. سعی کنید که یک فهرست بررسی داشته باشید (در پایان این بخش یک نمونه برایتان گذاشته‌ایم).

اگر بخش‌هایی وجود دارد که باید دوباره نوشته شود یا تصحیح شود، سعی کنید در حاشیه یادداشت‌هایی بنویسید. همچنین, می‌توانید در فاصله‌ای که در بالای هر خط قرار دارد (به همین دلیل است که رعایت دو فاصله و حاشیه عریض حائز اهمیت است) یادداشت‌گذاری کنید. به عنوان مثال: اگر برخی از نظرات مطرح شده خیلی قوی نیستند، عبارت "جزئیات بیشتری باید نوشته شود " یا "باید دقیق‌تر انجام شود " را بنویسید. اگر جملاتی نوشته شده است که به موضوع اصلی مرتبط نیست، آن‌ها را حذف کنید.

ارایه طرح کلی Outlining

پس از بارش فکری (و تحقیق برای مواقعی که مقاله‌ای بلند و یا مقاله‌ای تحقیقی می‌نویسیم)، مرحله ارائه طرح کلی است. ارائه طرح کلی پیش از آغاز اولین پیش‌نویس انجام می‌شود. در این صفحه به بیان این می‌پردازیم که منظور از طرح کلی چیست. دلایلی ارائه می‌دهیم که چرا برای مقاله یا گزارش خود باید طرحی کلی داشته باشید. در اینجا به شما نشان می‌دهیم که طرح کلی باید به چه صورت باشد و ویژگی‌های یک طرح خوب را بیان می‌کنیم. نهایتا یک فهرست بررسی وجود دارد که می‌توانید برای بررسی طرح کلی خودتان از آن استفاده کنید.

طرح آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ

منظور از این اصطلاح ارائه طرح کلی برای نوشتن است که شامل ایده کلی می‌شود. این طرح به ما نشان می‌دهد که ساختار کلی متن نوشته شده چگونه تنظیم شده است. طرح در مقالاتی استفاده می‌شود که دارای مقدمه باشد به طور مثال بیانیه تز، خلاصه پاراگراف داشته باشد که شامل جملاتی است که ایده اصلی را مورد حمایت قرار می‌دهد. همچنین در بخش نتیجه‌گیری و چکیده مقاله از آن استفاده می‌شود. طرح کلی برای سایر انواع نوشتار مثل گزارش هم مورد استفاده قرار داده می‌شود.

چرا باید طرحی کلی ارائه دهیم؟

ارائه طرح کلی به سه دلیل, شما را در نوشتن یاری می‌کند. اولین دلیل این است که به شما کمک می‌کند تا به ایده‌های خود، نظم دهید. این مخصوصاً برای زمانی است که می‌خواهیم چیزهای بلندی بنویسیم.  ممکن است در مقالات تحقیقاتی, مقادیر زیادی اطلاعات داشته باشیم که بخواهیم به آن‌ها اشاره کنیم. حتی برای مقالات کوتاه‌تر هم مهم است که اطلاعات دارای نظمی منطقی باشند. در اینصورت, خواننده می‌تواند بحث اصلی را دنبال کند. دومین دلیل این است که طرح کلی به شما کمک می‌کند, نوشته خود را به صورتی بنویسید که دارای پیوستگی باشد.

منظور از پیوستگی در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ این است که تمام ایده‌ها با تم کلی پاراگراف مرتبط باشند. نوشتن طرح کلی به شما کمک می‌کند تا روی تم اصلی تمرکز کنید. به همین دلیل شامل ایده‌هایی می‌شود که مرتبط با موضوع هستند و ایده‌های غیر مرتبط را حذف می‌کند. آخرین دلیل این که طرح کلی به فرآیند نوشتن با تقطیع کار به اجزای کوچکتر کمک می‌کند. اینگونه خواهید توانست, آن را راحت‌تر مدیریت کرد. نوشتن یک مقاله 1500 لغتی کاری وحشتناک است اما نوشتن یک طرح 100 لغتی خیلی ساده‌تر است.

طرح کلی شبیه چیست؟

طرح کلی در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing, می‌تواند اشکال متفاوتی داشته باشد. ساده‌ترین فرم آن که برای امتحان مقاله‌نویسی توصیه می‌شود چون در آن با کمبود وقت مواجه هستیم. این طرح بیان بارش فکری با کمک اعداد و حروف است، به گونه‌ای که بتوان آن‌ها را با یک نظم منطقی نوشت. بیشتر طرح‌های کلی به صورت خطی نوشته می‌شوند. در زیر یک نمونه از طرح کلی را برای بخش "چرا باید طرح کلی ارایه دهیم"  آورده‌ایم:

طرح کلی به این سه دلیل به شما در نوشتن کمک می‌کند:

1.    مرتب کردن ایده‌ها

 i پیگیری ایده‌ها (خصوصاً در نوشته‌های طولانی)
ii قرار دادن ایده‌ها با نظم منطقی

2.    ایجاد پیوستگی

i به معنای آنکه همه ایده‌ها به تم اصلی مرتبط هستند.
ii ایده‌های مرتبط را نگاه می‌دارد.
iii ایده‌های غیر مرتبط را کنار می‌گذارد.

3.    کمک به فرآیند نوشتن

i کار را به قطعات کوچکتر تقسیم می‌کند.
ii با طرحی 100 لغتی، مقاله‌ای 1500 لغتی را ساده می‌کند.

طرح کلی که در بالا ارائه شد، کاملاً دقیق است. جمله اصلی، ایده‌های اصلی و جزئیات را نشان می‌دهد. در زیر یک طرح کلی ساده‌تر را برای همان پاراگراف آورده‌ایم؛ که فقط ایده‌های اصلی را نشان می‌دهد.

طرح کلی به این سه دلیل به شما در نوشتن کمک می‌کند:

1.    نظم دهی به ایده‌ها
2.    ایجاد پیوستگی
3.    کمک به فرآیند نوشتن

طرح دوم ساده‌تر است و بنابراین زمان کمتری باید صرف آن کرد. جزئیات در طرح اول، کار نوشتن پاراگراف را راحت‌تر می‌کند و بعدها در زمان صرفه‌جویی می‌شود. این که کدام نوع از این طرح‌ها را انتخاب کنید، ساده یا مفصل، به خود شما بستگی دارد. سعی کنید از هر دو استفاده کنید تا ببینید کدام بیشتر به شما کمک خواهد کرد.

ویژگی‌های یک طرح کلی خوب چیست؟

برای این که طرح کلی مؤثر باشد باید دارای سه ویژگی زیر باشد:

o    ساختاری موازی داشته باشد.

 تمام تیترهای اصلی و فرعی باید دارای فرم یکسانی باشند. در مثال بالا، سه ایده اصلی با فرمت عددی 1، 2 و 3 همه به صورت فعل هستند (organize, create, aid)؛ و بقیه با i، ii و ... نشان داده شده است که آن‌ها هم به صورت فعل آورده شده‌اند (keep, track, put in and etc).

o    هماهنگی

هر تیتری (و هر تیتر فرعی) باید دارای اهمیت یکسانی باشد. در مثال بالا، شماره‌های 1،2 و 3 به یک اندازه مهم هستند (آن‌ها سه دلیل اصلی هستند). آن‌ها که با i مشخص شده‌اند هم جزئیات را بیان می‌کنند و دارای اهمیت یکسانی هستند.

o    وابستگی

 تیترها باید کلی باشند در صورتی که تیترهای فرعی باید جزئی‌تر باشند. در مثال بالا تیترها ایده‌های اصلی و تیترهای فرعی جزئیات لازم را بیان می‌کنند (و بنابراین خاص‌تر است).

یک طرح کلی باید ویژگی های زیر را هم داشته باشد:

o    تقسیم

هر تیتر باید حداقل به دو بخش تقسیم شود.

حتما مطالعه نمایید: آموزش محتوا محور زبان

مهارت نوشتاری Writing skills

چگونه متون انگلیسی دانشگاهی را به خوبی بنویسیم؟

نوشتن متون انگلیسی دانشگاهی برای خیلی از زبان‌آموزان هراس‌آور است. آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ مهارت‌های نوشتاری متون انگلیسی دانشگاهی را آموزش می دهد. مثل ژانرهای مختلف نوشتن (گزارش، مقاله)، چگونگی نوشتن به سبکی قابل قبول برای دانشگاه و بازنویسی و ذکر منابع برای جلوگیری از دزدی‌های ادبی آموزش داده می شود. صرف نظر از مشکلات و سختی‌ها، اگر مراحل نوشتن را دنبال کنید نوشتن برایتان آسان‌تر خواهد شد. در صفحات بعد شما را در پرداختن به این جنبه از نوشتن یاری خواهیم کرد.

مراحل نوشتن The Writing Process

چگونه درست بنویسیم؟

در رشته دانشگاهی خود با انواع مختلفی از نوشتار سرو کار دارید. نوشتار, مقالات و گزارش‌های طولانی که ممکن است دو ماه وقت صرف نوشتن آن‌ها شود تا مقالات کوتاهی که درهنگام امتحان می‌نویسید را شامل می‌شود. اشتباهی که اکثر زبان‌آموزان می‌کنند, این است که قبل از آن‌که آماده باشند شروع به نوشتن می‌کنند. آنها فکر می‌کنند به محض انجام اولین دست نویس کارشان تمام شده است. در واقعیت باید مراحل زیادی را برای نوشتاری با کیفیت انجام داد. مراحل نوشتن به محض دیدن عنوان، شروع می‌شود و با تحویل کار به اتمام می‌رسد. 

درک عنوان

اولین مرحله‌ی آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی، درک عنوان است. این مرحله یک مرحله کلیدی برای کسب مهارت های نوشتاری است. اگر عنوان نوشته را اشتباه درک کنید, کل مقاله ارزشی نخواهد داشت و فقط وقت هدر دادن است. مدرسان همیشه از این شکایت می‌کنند که زبان‌آموزان آن‌ها به سؤالی که پرسیده شده پاسخ نمی‌دهند. اگر برای درک عنوان نوشته وقت بگذارید, می‌توانید اعتماد به نفس این را داشته باشید که مقاله یا گزارش شما شفاف خواهد بود. در نتیجه, این به معنای گرفتن نمره بالاتر و امتیاز بیشتر است. اگر مقاله شما یک مقاله تحقیقی همراه با رفرنس باشد، درک عنوان ضامن این خواهد بود که مطالعات قبلی شما متمرکز بوده است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های درک سوال، مشخص کردن لغات کلیدی و لغات راهنمای موجود در عنوان است. در زیر به هردو مورد لغات کلیدی و لغات راهنما اشاره شده است.

لغات کلیدی

اولین کار به محض دیدن عنوان نوشته، مشخص کردن لغات کلیدی است. برخی از لغات کلیدی باید در پاسخ شما تعریف شوند. به لغات راهنما هم توجه ویژه داشته باشید (در زیر به آن اشاره می‌شود)، چون به شما نشان می‌دهد که چگونه به سوال پاسخ دهید. چند بار سوال را بخوانید تا مطمئن شوید, دقیقاً آن را متوجه شده‌اید. اگر مقاله‌ای علمی پیش رویتان است, ممکن است لازم باشد با استاد خود بحث کنید. در نتیجه گفتگو اطمینان حاصل کنید که معنای سوال را به خوبی درک کرده‌اید.

لغات راهنما

به لغات راهنما، لغات جهت دهنده یا لغات دستوردهنده هم گفته می‌شود. لغات راهنما، لغاتی در عنوان نوشته هستند (معمولاً فعل هستند) که دقیقاً به شما می‌گوید چه چیزی را باید در پاسخ خود بنویسید. در اینجا تعدادی از معمول‌ترین لغات راهنما را به همراه معنای آن‌ها آورده‌ایم. به منظور برخورداری از اطلاعات جامع در مورد زبان انگلیسی پیج اینستاگرام ما را دنبال کنید.

نوشتار دانشگاهی Academic Writing

نوشتار دانشگاهی, یکی از مهم‌ترین مهارت‌های متون دانشگاهی است. چون نوشتن، روش اصلی ارتباطات دانشگاهی است. نوشتار دانشگاهی در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ سخت‌ترین مهارتی است که دانشجویان می‌خواهند بر آن تسلط پیدا کنند. این صفحه به بررسی این موضوع که نوشتار دانشگاهی چیست می‌پردازد. همچنین به طور مفصل به مشخصات اصلی نوشتار دانشگاهی و ارائه راهکارهایی برای پیشرفت در آن  می‌پردازد. در آخر یک فهرست رسیدگی ارائه خواهد شد تا بتوانید دانسته‌های خود را بررسی کنید.

نوشتار دانشگاهی چیست؟

منظور نحوه نوشتاری است که برای بیان ایده‌ها، اطلاعات و تحقیقات جهت ارائه به اجتماع دانشگاهی وسیع‌تری استفاده می‌شود. این نوشتار می‌تواند دو نوع: نوشتار دانشگاهی دانشجویان و نوشتار دانشگاهی تخصصی باشد. نوشتار دانشگاهی دانشجویان که به عنوان یک فرم برای ارزیابی در دانشگاه و همچنین مدارس برای آمادگی برای مطالعات دانشگاهی استفاده می‌شود. نوشتار دانشگاهی تخصصی برای نوشتن مواردی به کار می‌رود که می‌خواهیم در نشریات دانشگاهی یا کتاب‌ها چاپ شوند. انتظار می‌رود که هر دو نوع نوشتار (دانشجویی و تخصصی) استانداردهای مشابهی داشته باشند. آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing, می‌تواند برای دانشجویان پیچیده باشد.

ویژگی‌های نوشتار دانشگاهی که این نوشتار را از سایر فرم‌های نوشتاری مجزا می‌کند عبارتند از:

•    ساختاریافته
•    مستند
•    انتقادی
•    متوازن
•    دقیق
•    علمی یا هدفمند
•    رسمی

ویژگی‌های نوشتار دانشگاهی

ساختاریافته

نوشتار دانشگاهی معتبر باید برای کسب امتیاز بالاتر ساختاری شفاف داشته باشد. ساختار نوشتار دانشگاهی معتبر, معمولاً از ژانر نوشتاری بیرون می‌آید. مثلاً، یک گزارش باید شامل مقدمه (همراه با هدف یا اهداف)، بخش روش کار، بخش مباحثه و مانند آن باشد. در حالی که مقاله باید دارای مقدمه (شامل خلاصه تز باشد)، متنی شفاف، عنوان بیانگر ایده کلی و نتیجه‌گیری باشد. متن نوشتاری در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing باید دارای پیوستگی و پیشرفتی منطقی داشته باشد. همچنین متن نوشتاری باید منسجم باشد و بخش‌های مختلف آن به گونه‌ای شفاف به هم متصل باشد. برای این‌که نتیجه نهایی دارای ساختار، متمرکز و نظرات مطرح شده در آن منطقی باشد؛ باید پیش از نوشتن آن برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم.

مستند

نظرات و مباحثی که در نوشتار دانشگاهی مطرح می‌شود باید مستند باشند. نوشتار, باید بر اساس اطلاعات متخصصان آن رشته گردآوری شده باشد. همین‌طور مهم است که اطلاعات به گونه‌ی مناسبی رفرنس داده شوند. به عنوان مثال از طریق استناد در داخل متن و بخش رفرنس دهی انجام شود.

انتقادی

نوشتار دانشگاهی چیزی بیش از یک توصیف و توضیح است. شما هم مانند یک نویسنده متون دانشگاهی، نباید هر چیزی را که می‌خوانید به عنوان یک حقیقت قبول کنید. شما باید بتوانید چیزی که مشغول نوشتن در مورد آن هستید را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنید. به عبارت دیگر باید بتوانید قبل از نوشتن، آن را مورد ارزیابی قرار دهید. همچنین, ببینید چطور می‌توانید عنوان مورد بحث را کامل کنید. این نوع نوشتار را انتقادی می‌نامند. اگر نویسنده بخواهد به موضوع منتقدانه نگاه کند، برای نوشتن به تحقیق زیادی نیاز دارد تا بتواند درک عمیق و کاملی از موضوع داشته باشد.

متوازن

آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی یا رایتینگ نشان می‌دهد که نوشتار دانشگاهی باید متوازن باشد. نوشتار دانشگاهی باید به تمام جنبه‌های موضوع توجه داشته باشد و از تعصب بپرهیزد. همان‌طور که در بالا به آن اشاره شد، همه‌ی تحقیقات، شواهد و مباحث باید به چالش کشیده شوند. مهم است که نویسنده، موقعیت خود را نسبت به موضوعی بخصوص نشان دهد؛ به عبارت دیگر باید نشان دهد که ادعایش تا چه حد مهم است. این کار را می‌توان با استفاده از عباراتی مانند " شواهد نشان می‌دهد که ... این موضوع می‌تواند نتیجه‌ی این باشد که ..." نشان داد. همچنین از طریق تقویت کننده‌هایی مانند " واضح است که... و یا تحقیقات نشان می‌دهد که ..." قابل انجام است.

دقیق

نوشتار دانشگاهی باید به منظور تضمین درک خواننده، از زبانی شفاف و دقیق استفاده کند. به این منظور باید برای انتقال معنا با دقت بیشتر، از اصطلاحات تخصصی و اصطلاحات غیر تخصصی استفاده کنید. بعضی اوقات اصطلاحات تخصصی نیاز به تعریف دارند. البته فقط زمانیکه, اصطلاح مورد نظر را همه به همان شکل تخصصی به کارنمی برند و معنای آن به راحتی برای خواننده قابل درک نباشد.

علمی

نوشتار دانشگاهی پایه‌ای علمی دارد؛ به عبارت دیگر تأکید بیشتر از نویسنده بر مباحث و اطلاعات است. به همین دلیل در نوشتار دانشگاهی از اسامی و عبارات اسمی بیش از افعال و قیود استفاده می‌شود. همین‌طور در آن نسبت به  ساختار معلوم بیشتر از ساختار مجهول استفاده می‌شود. به عنوان مثال: آب گرم می‌شود به جای آب را گرم کردم.

رسمی

در آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی Writing یاد می گیریم که نوشتار دانشگاهی خیلی رسمی‌تر از نوشتار روزمره است. نوشتار دانشگاهی  بیشتر از کلمات طولانی‌تر و جملات پیچیده‌تری استفاده می‌کنند. درعین حال از اختصار و محاوره یا کلمات و اصطلاحات غیر رسمی که ممکن است در انگلیسی روزمره استفاده شود، پرهیز می‌شود. کلمات محاوره‌ای وجود دارند که در نوشتار دانشگاهی استفاده می‌شوند و محققان فهرستی از آن‌ها را برای کمک در اختیار دانشجویان قرار داده‌اند. برخی از این کلمات محاوره‌ای شامل: Academic Word List، Academic Vocabulary List و Academic Collocation List می‌شود.

پیشرفت در نوشتن نوشتارهای دانشگاهی

آموزش مهارت نوشتاری انگلیسی رایتینگ برای نوشتار دانشگاهی ماهیت نسبتاً تخصصی‌ دارد. به همین دلیل, ممکن است در ابتدا به نظر ترسناک برسد. می‌توانید با توجه به بازخوردی که از معلم‌ها و شاگردها دریافت می‌کنید در این نوع نوشتار پیشرفت داشته باشید. در نوشتار دانشگاهی به دنبال بخش‌هایی بگردید که نیاز به اصلاح دارند. راه دیگر برای پیشرفت این است که بیشتر بخوانید. با خواندن متون و ژورنال‌های دانشگاهی می‌توانید درک بهتری از ویژگی‌های آنها داشته باشید. ویژگی‌های منحصر به فرد نوشتار دانشگاهی, آنها را از سایر فرم‌های نوشتاری مجزا می‌کند.

بعد از آنکه کار خود را بررسی کردید، مرحله بعدی فرآیند نوشتن، بازنویسی است. در این صفحه به این می‌پردازیم که بازنویسی چیست و دلایلی را ارائه می‌کنیم که چرا باید بازنویسی کنیم و برای شما توضیح خواهیم داد که چگونه این کار را انجام دهید. در انتها هم یک فهرست بررسی وجود دارد که می‌توانید برای بررسی پیش‌نویس خود از آن استفاده کنید.

بازنویسی چیست؟

همان‌طور که قبلاً توضیح داده شد، پیش‌نویس، نسخه‌ای از نوشته شماست که به شکل پاراگراف نوشته می‌شود. تهیه مقاله نهایی عبارت است از مراحل پشت سرهم نوشتن، تصحیح کردن، گرفتن نظرها درباره کارتان و اصلاح آن به منظور ارائه نسخه یا پیش‌نویس بهتر. باید آماده باشید که حداقل یک بار یا حتی چندین بار، با توجه به نظرهایی که دریافت می‌کنید و یا تشخیص خودتان برای کار بیشتر در بعضی قسمت‌ها، کارتان را بازنویسی کنید.

چرا بازنویسی؟

یک مقاله یا گزارش، نوشته‌ای پیچیده و حاوی جزئیات است که برای تنظیم آن به صورت یک نوشته پیوسته و منسجم، زمان بسیاری لازم است. بعید به نظر می‌رسد که بتوانید بار اول، بهترین نسخه را بنویسید. اولین دلیل برای بازنویسی این است که به شما اجازه می‌دهد تا کار خود را اصلاح کنید و بنابراین کیفیت نهایی کار خود را بالا ببرید. دومین دلیل برای نوشتن بیش از یک پیش‌نویس این است که این فرآیند به شما این اجازه را می‌دهد که کار خود را به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کنید. به همین دلیل بهتر می‌توانید آن را مدیریت کنید و این سبب می‌شود که کمتر دچار استرس شوید. سومین فایده بازنویسی این است که با دیدن نظراتی که در مورد کار شما داده شده است (از طرف استاد یا همکلاسی‌ها)، می‌توانید مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود ببخشید. همچنین, نه تنها برای تکلیفی که اکنون دارید برای شما فایده دارد بلکه در کارهای بعد هم برای شما مفید خواهد بود.

چگونه بازنویسی کنیم؟

چگونگی بازنویسی کارتان به این بستگی دارد که آیا کار شما توسط استاد یا همکلاسی‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. اگر کارتان بررسی شده و نظر آن‌ها را دریافت کرده‌اید، اولین کارتان این است که ببینید آیا درست متوجه ایرادی که به کارتان گرفته شده است، شده‌اید. شاید نیاز باشد از فردی که نظر داده بخواهید موضوع را برای شما روشن کند. اگر متوجه منظور کسی که نظر داده نشوید نمی‌توانید اصلاحات را انجام دهید. چه کارتان توسط شخص دیگری بررسی شده باشد و چه توسط خودتان، وظیفه بعدی شما این است که مشکلات اصلی را که باید روی آن کار کنید، مشخص کنید.

گرچه ممکن است بخواهید روی همه چیز کار کنید اما این همیشه امکان‌پذیر نیست و تمرکز روی مشکلات اصلی به شما کمک می‌کند بهترین اصلاحات را روی کار خود انجام دهید. به یاد داشته باشید که در این مرحله از نوشتن، باید روی جنبه‌های وسیع‌تر کار خود مثل محتوا و سازماندهی کار کنید. منظور این است که روی بخش‌هایی مثل نظرهای ارائه شده، رفرنس‌های منابع، بیانیه تز، جملاتی که ایده اصلی را در بردارند و لغات انتقالی کار کنید. باید از تمرکز روی جنبه‌های کوچکتر مثل گرامر، دیکته یا علامت گذاری پرهیز کنید چون به این حوزه‌ها در پایان کار، هنگام نمونه خوانی، خواهید پرداخت.