آموزش زمان گذشته انگلیسی, زمان‌های روایتی یا داستانی شامل: گذشته ساده، گذشته استمراری، گذشته کامل، گذشته کامل استمراری می‌شود. اطلاعات جامع درمورد آموزش زبان انگلیسی را اینجا بخوانید.
نویسنده: American-English File
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
زمان گذشته ساده
.worked, stopped, went, had, etc
She was born in Seoul.
They got married last year.
On the way to Rome we stopped in Florence for the night.
The plane didn't arrive on time.
What time did you get up this morning?
- از گذشته ساده برای بیان کارهایی که در گذشته انجام شده است، استفاده می‌کنیم. آموزش زمان گذشته انگلیسی نشان می دهد در زمانی‌که درمورد آن صحبت می‌کنیم یا سوال می‌کنیم، یا تمام شده‌اند یا این‌که می‌دانیم این اعمال در گذشته انجام شده‌اند.
- افعال بی‌قاعده را به‌خاطر بیاورید.
زمان گذشته استمراری was/ were+ verb+ -ing
1. What were you doing at six o'clock last night?
2. I was driving along the freeway when it started snowing.
3. While I was doing the housework the children were playing in the yard.
It was a cold night and it was raining. I was watching TV in the living room…
- از زمان گذشته استمراری برای بیان کارهایی استفاده می‌کنیم که در یک مدت زمان مشخص در گذشته در حال انجام بوده‌اند.
- اغلب اوقات آموزش زمان گذشته استمراری برای بیان کارهایی استفاده می‌شود که در گذشته در حال انجام بوده و با انجام عمل دیگری در آن وقفه ایجاد شده است.
- از گذشته استمراری برای بیان کارهایی که همزمان در حال انجام بوده‌اند هم استفاده می‌کنیم.
- همچنین از این زمان برای شروع داستان یا ... استفاده می‌کنیم.
زمان گذشته کامل had+ past participle
When they turned on the TV, the game had already finished.
As soon as I shut the door, I realized that I'd left my keys on the table.
We couldn't get a table in the restaurant because we hadn't booked one.
- از زمان گذشته کامل برای صحبت درباره گذشته و بیان عملی که در گذشته دورتری انجام گرفته استفاده می‌کنیم. جملات زیر را با هم مقایسه کنید:
When John arrived, they went out. (= first John arrived and then they went out)
When John arrived, they had gone out. (= they went ort before John arrived)
زمان‌های روایتی یا داستانی (narrative tenses)
It was a cold night and it was raining. I was watching TV in the living room. Suddenly I heard a knock at the door. I got up and opened the door. But there was nobody there. The person who had knocked on the door had disappeared…
- برای ترتیب دادن صحنه از زمان گذشته استمراری (was raining, was watching) استفاده می‌شود.
- از زمان گذشته ساده (.heard, got up, etc) برای بیان آن‌چه که اتفاق افتاده است، استفاده کنید.
- از زمان گذشته کامل (had nocked, had disappeared) برای بیان کاری که قبل از کار دیگری در گذشته انجام گرفته است، استفاده می‌شود.
ترجمه شده از 3 American-English File Student Book
زمان‌های روایتی یا داستانی
1. We arrived at the airport and checked in.
2. We were having dinner when the plane hit some turbulence.
At nine o'clock most people on the plane were reading or were trying to sleep.
3. When we arrived at the airport, we suddenly realized that we had left one of the suitcases in the taxi.
4. We'd been flying for about two hours when suddenly the captain told us to fasten our seat belts because we were flying into some very bad weather.
- از گذشته ساده برای بیان کارها یا موقعیت‌های نتیجه‌دار در گذشته مثل اتفاقات مهم در یک داستان استفاده می‌شود.
- از گذشته استمراری (was/ were+ verb+ -ing) برای توصیف اعمال یا موقعیت‌های مستمر طولانی‌تر در گذشته استفاده می‌شود. اعمالی‌که در حال انجام بوده‌اند زمانی‌که عمل دیگری اتفاق افتاده است. همچنین این زمان برای توصیف عمل یا موقعیتی در گذشته به‌کار می‌رود که هنوز کامل نشده است.
- از گذشته کامل (had+ past participle) برای بیان " گذشته قبل‌تر " استفاده می‌شود مثل اتفاقاتی که پیش از اتفاق یا اتفاقات اصلی افتاده است.
- از گذشته کامل استمراری (had been+ verb+ -ing) همراه با افعال حرکتی برای بیان اعمال یا موقعیت‌های مدت‌دار مستمری استفاده می‌کنیم. آن ها قبل از آن‌که اتفاقات اصلی صورت بگیرند، اتفاق افتاده‌اند و تا زمان بیان روایت ادامه داشته‌اند. افعال غیر حرکتی (.e.g. be, have, know, like, etc) معمولاً با زمان‌های گذشته استمراری یا گذشته کامل استمراری به‌کار نمی‌روند.
گذشته کامل ساده یا استمراری؟
Lina was crying because she'd been reading a very sad book.
Lina didn't want to see the movie, because she'd already read the book.
- گذشته کامل استمراری بر تداوم یک عمل تأکید دارد. گذشته کامل ساده بر تکمیل یک عمل تأکید دارد.
ترجمه شده از 4 American-English File Student Book
زمان گذشته: زمان‌های روایتی یا داستانی، used to و would
آموزش گرامر زمان گذشته در انگلیسی
This happened when I was about five years old. My father had gone away on business for a few days, and my brother and I were sleeping in my parent's bedroom. Before we went to bed that night, I had been reading a very scary story about a wicked witch. In the middle of the night, I woke up suddenly and saw that a figure in a dark coat was standing at the end of my bed. I screamed at the top of my lungs.
- وقتی به توصیف وقایع در گذشته می‌پردازیم، از زمان‌های روایتی مثل گذشته ساده، گذشته استمراری، گذشته کامل و گذشته کامل استمراری استفاده می‌کنیم.
- از گذشته ساده برای بیان اتفاق‌های اصلی در داستان استفاده کنید:
(we went to bed…I woke up…I screamed)
- از گذشته استمراری برای طراحی صحنه (we were sleeping in my parent's bedroom) و توصیف کارهای در حال وقوع در گذشته (somebody wsa standing at the end of my bed) استفاده کنید.
- از گذشته کامل و گذشته کامل استمراری برای بیان گذشته قبل‌تر استفاده می‌شود. یعنی برای چیزهایی است که قبل از اتفاقات اصلی رخ داده است (my father had gone away…I had been reading a story).
آموزش used to and would
1. Every summer my family rented an old house in Newport, Rhode Island. My sister and I used to walk to the harbor every morning and watch the fishermen cleaning their nets.
2. Every night before we went to bed my mother would tell us a story, but she would never read them from a book—she would always make them up herself.
3. When I was a teenager, my friends were always teasing me because of my red hair.
1. اغلب اوقات ترکیب used to+ infinitive برای بیان کارهایی که در گذشته مکرراً انجام داده‌ایم. به‌عنوان یک جایگزین برای زمان گذشته ساده به‌کار برده می‌شود.
- از این ترکیب می‌توان برای بیان موقعیت‌ها یا حالاتی هم استفاده کرد که تغییر کرده‌اند:
I used to have much longer hair when I was younger.
2. از ترکیب would+ infinitive هم به‌عنوان جایگزینی برای used to استفاده می‌شود برای بیان چیزهایی که مکرراً در گذشته انجام می‌دادیم.
- با این‌حال would را برای بیان موقعیت‌ها یا حالاتی که تغییر کرده‌اند با افعال وصفی به‌کار نمی‌بریم:
NOT I would have much longer hair when I was younger.
3. ترکیب always+ past continuous را هم برای بیان چیزهایی که به طور مکرر انجام می‌شده‌اند به‌کار می‌بریم. خصوصاً وقتی‌که بیانگر عادات ناراحت کننده‌ای باشند.
برای توصیف عادت‌های قدیمی یا اعمالی که به‌صورت تکراری در گذشته انجام می‌دادیم. ترکیبی از used to, would یا زمان گذشته ساده (به‌همراه قیود تکرار) استفاده می‌کنیم. used to و would این موضوع را روشن می‌سازد که درمورد عملی صحبت می‌کنیم که به‌طور معمول در گذشته انجام می‌گرفته و اغلب اوقات با یک حس نوستالژی همراه است.
گذشته غیرواقعی در انگلیسی
1. It's a difficult problem. I wish I knew the answer to it!
I wish I hadn't spoken to Jane like that—you know how sensitive she is.
2. If only I knew the answer!
If only you hadn't forgotten the map, we'd be there by now.
3. I'd rather you left your dog outside—I'm allergic to animals.
Are you sure this is a good time to talk? Would you rather I called back later?
4. Don't you think it's time you found a job? It's been six months since you finished college!
It's time the government did something about unemployment.
1. از ترکیب wish+ simple past برای بیان چیزهایی که دوست داریم در زمان حال یا آینده متفاوت باشند. اما غیرممکن و یا بعید به‌نظر می‌رسد, استفاده می‌کنیم.
- از ترکیب wish+ past perfect برای بیان چیزهایی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده یا نیفتاده‌اند. ما اکنون از بابت آن افسوس می‌خوریم.
- بعضی اوقات بعد از wish از that استفاده می‌کنیم:
I wish that I knew the answer.
2. از ترکیب …if only همراه با گذشته ساده و گذشته کامل هم می‌توانید به‌جای wish استفاده کنید. می‌توانید آن را به تنهایی (!if only I knew) یا به‌همراه عبارت دیگری به‌کار برید.
- If only از wish دارای تأکید بیشتری است.
وقتی می‌خواهیم درباره چیزهایی حرف بزنیم که می‌خواهیم اتفاق بیفتند یا می‌خواهیم اتفاق نیفتند. چون ما را ناراحت می‌کنند، از wish یا if only+ person/ thing+ would+ infinitive استفاده می‌کنیم:
I wish the bus would come! If only he wouldn't keep whistling when I'm working!
1. برای بیان ارجحیت از ترکیب would rather+ subject+ past tense استفاده می‌کنیم.
- هنگامی که فاعل تغییر نمی‌کند می‌توانیم از would rather+ infinitive without to استفاده کنیم. I'd rather not talk about it؛ بنابراین وقتی فاعل بعد از would rather تغییر می‌کند، نمی‌توانیم از این ساختار استفاده کنیم:
I'd rather you didn't talk about it. NOT I'd rather you not talk about it.
2. برای بیان این که چیزی باید در حال حاضر یا در آینده نزدیک انجام شود، از زمان گذشته ساده بعد از it's time+ subject استفاده می‌کنیم.
- هنگامی که نخواهیم به فاعل اشاره کنیم از it's time+ to+ infinitive استفاده می‌کنیم مثل: it's time to go now.
- بعضی اوقات هم برای تأکید بیشتر high را پیش از time به کار می‌بریم.
زمان گذشته استمراری was/ were+ verb+ -ing
- At 8:45 last Saturday I was working in my office.
- I wasn't doing anything important.
- My friends were having breakfast. They weren't working.
A: Was it raining when you got up? B: No, it wasn't.
A: What were you doing at 11 o'clock last night? B: I was watching TV.
| were working. |
you/ we/ they |
was working. |
I/ he/ she/ it |
+ |
| weren't working. |
you/ we/ they |
wasn't working. |
I/ he/ she/ it |
- |
| Yes, he was. / No, he wasn't. |
Was he working? |
(?) (+) (-) |
| Yes, they were. / No, they weren't. |
Were they working? |
- برای بیان کاری که به طور مستمر در زمان مشخصی در گذشته انجام گرفته است، از گذشته استمراری استفاده می‌کنیم.
- اغلب اوقات برای بیان موقعیتی در ابتدای قصه یا داستان از این زمان استفاده می‌کنیم.
گذشته ساده یا گذشته استمراری
I was working in my office when the boss walked in.
I was having lunch when my sister arrived.
- از زمان گذشته ساده برای بیان کاری که در گذشته به پایان رسیده است استفاده می‌کنیم.
- از گذشته استمراری برای بیان کاری که همزمان یا قبل از کاری در حال انجام است که در زمان گذشته ساده اتفاق افتاده است.
زمان گذشته کامل
(+) When I woke up the yard was all white.
It had snowed during the night.
I suddenly realized that I'd left my cell phone in the taxi.
(-) We got the home just in time—the game hadn't started.
When she got to class, she realized that she hadn't brought her book.
(?) A: I went to new York City last weekend. I really loved it.
B: Had you been there before?
A: no, I hadn't.
- هرگاه بخواهیم درباره‌ی کاری در گذشته صحبت کنیم. همچنین, بخواهیم درباره‌ی کاری صحبت کنیم که در زمان عقب‌تری صورت گرفته است، از گذشته کامل استفاده می‌کنیم:
When I woke up the yard was all white. It had snowed during the night. = it snowed before I woke up.
- زمان گذشته کامل به این صورت ساخته می‌شود: had/ hadn’t+ past participant .
- شکل گذشته کامل برای تمام اشخاص یکسان است.
- had بعضی اوقات به صورت مختصر(‘d) به‌کار می‌رود.
had or would
حواستان باشد ‘d هم می تواند مخفف had باشد و هم مخفف would:
I didn’t know that you’d found a new job. (‘d= had)
If you went by taxi, you’d get there more quickly. (‘d= would)
ترجمه شده از 2 American-English File Student Book
رجوع شود به دروس گذشته ساده و حال کامل.
دوره زمان‌های حال، گذشته و آینده
(Will/ won't (Predictions
A: I'm seeing Jane at six. B: she'll be late.
The movie's in French. We won't understand anything.
It's a great book. I'm sure you'll like it.
I don't think it'll rain tomorrow.
| (-) |
(+) |
| won't be late. |
I/ you/ he/ she
It/ we they |
'll be late. |
I/ you/ he/ she
It/ we/ they |
شکل مخفف: 'll= will, won't= will not
| (-) |
(+) |
(?) |
| won't. |
/I/you/
/he/ she/ it/
/we/ they/
|
No, |
will |
/I/you/
/he/ she/ it/
/we/ they/
|
Yes, |
?be late |
/I/you/
/he/ she/ it/
/we/ they/
|
Will |
- اغلب از will/ won't+ base form برای پیش‌بینی درمورد آینده استفاده می‌کنیم. مثلاً برای چیزهایی که درمورد آینده فکر می‌کنیم، حدس می‌زنیم یا می‌دانیم.
- اغلب از I think/ I don't think+ will استفاده می‌کنیم:
I think he'll fail the exam. I don't think he'll pass the exam. NOT I think he won't pass.
be going to for prediction
همچنین می‌توانیم از be going to برای پیش‌بینی چیزی که می‌دانیم یا می‌توانیم بفهمیم که اتفاق می‌افتد، استفاده می‌کنیم:
Look at the clouds. It's going to rain.
They're playing very well. I'm sure they're going to win.
(Will/ won't (decisions, offers, promises
Decisions
I won't stay for dinner. I think I'll go home early.
Offers
I'll help you with your homework. I'll open the door for you.
promises
I'll always love you. I won't tell anybody.
دوره زمان‌های حال، گذشته و آینده
| Use |
Example |
Tense |
| کارهایی که همیشه و به طور معمول اتفاق می‌افتند. |
I live downtown.
She doesn't smoke. |
Simple Present |
| چیزهایی که در حال حاضر یا آینده‌ی نزدیک اتفاق می‌افتند. |
He's looking for a new job. |
Present Continuous |
| چیزهایی که برای آینده ترتیب داده‌ایم. |
I'm leaving tomorrow. |
| کارهایی که در گذشته به پایان رسیده‌اند. |
We saw a good movie last night.
We didn't do anything yesterday. |
Simple Past |
| کارهایی که در زمانی در گذشته در حال انجام بوده‌اند. |
He was working in Chiang Mai.
What were you doing at 7:00. |
Past Continuous |
| برنامه‌های آینده |
I'm going to see Tom tonight. |
Be going to+ Base form |
| پیش‌بینی‌هایی که از آن‌ها اطلاع داریم و یا از روی شواهد می‌فهمیم که اتفاق خواهند افتاد. |
Look! It's going to rain. |
| پیش‌بینی |
You'll love new York. |
will/ won't+ base form |
| تصمیمات فوری |
I'll call her later. |
| پیشنهاد |
I'll help you. |
| قول‌ها |
I'll pay you back tomorrow. |
| کارهایی که اخیراً به اتمام رسیده‌اند (زمان آن‌ها بیان نمی‌شود). |
I've finished the book. |
Present Perfect |
| تجربیات گذشته |
Have you ever been
to Iran? |
نویسنده: هلن کلمن
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
آموزش زمان گذشته انگلیسی به کودکان
برای بعضی از کودکان گرامر می‌تواند خیلی سخت باشد وقتی درمورد آن فکرمی‌کنید اصلاً عجیب به‌نظر نمی‌آید که قوانین زیادی برای چگونه کنار هم قرار گرفتن جملات وجود دارد. بیشتر آن‌ها درمورد افعال است. فعل ساده‌ای مانند پریدن را در‌نظر بگیرید. ما آن را بر اساس جمله تغییر می‌دهیم. ممکن است بگویید " من روی ترامپولین می‌پرم "، " من روی ترامپولین پریدم "، " من می‌خواهم روی ترامپولین بپرم ".
معنای همه‌ی این‌ها تا حدی باهم فرق دارد. افعال زیاد دیگری هم وجود دارند اما امروز فقط به این‌ها می‌پردازیم ". امروز می‌خواهم درباره‌ی آموزش زمان گذشته انگلیسی به کودکان که از زمان گذشته برای حرف‌زدن درباره‌ی چیزهایی که اتفاق افتاده است صحبت کنیم. در زمان گذشته‌ی افعال با قاعده، یک " ed " به آخر فعل اضافه می‌کنیم.
مثلاً:" lick " که می‌شود " licked " و " fold " که می‌شود " folded ".
اولین چیزی که باید گفته شود این است که:
بسیاری از افعالی که ما استفاده می‌کنیم اغلب اوقات با قاعده نیستند. به‌منظور مشاهده کامل‌ترین لیست افعال بی‌قاعده اینجا کلیک کنید. شکل زمان گذشته‌ی خیلی از آن‌ها به گونه‌ای است که باید حتماً آن‌ها را بشناسید. مثلاً:" go " می‌شود " went " و " eat " می‌شود " ate ". به این توجه داشته باشید، اما من امروز نمی‌خواهم روی آن تمرکز کنم، یک روز دیگر به افعال بی‌قاعده برمی‌گردیم.
دومین چیز این است که:
دلایل زیادی وجود دارد که چرا کودکان ممکن است در استفاده از زمان گذشته در گفتار خود مشکل داشته باشند. بعضی از آن‌ها ممکن است در درک مفهوم چیزهایی که درگذشته اتفاق می‌افتد مشکل داشته باشند. بعضی دیگر مفهوم را می‌فهمند اما برایشان سخت است که چه موقع از آن استفاده کنند. بعضی هم با آن مشکل دارند چون اضافه کردن صداهای زیادی به آخر کلمات برای آن‌ها خیلی مشکل است.
استفاده از زمان گذشته‌ی افعال می‌تواند خیلی مشکل باشد چون به معنای مخلوط کردن چند صدای صامت باهم در انتهای لغات است. مثلاً وقتی می‌گویید " jumped " صداهایی که واقعاً بیان می‌کنید این است " jumpt ". گذاشتن سه صدای صامت کنار هم سخت است! این کودکان ممکن است خیلی خوب بدانند که صداها باید آنجا باشند اما تولید صداها به نظرشان مشکل است. اگر بخواهید روی افعال زمان گذشته با کودکان کار کنید، باید مطمئن شوید که می‌توانند آن افعال را تلفظ کنند.
روش‌های آموزش زمان گذشته انگلیسی
قدم اول
برای آموزش زمان گذشته انگلیسی به کودکان اولین کاری که من همیشه انجام می‌دهم این است که زمان گذشته را معرفی می‌کنم. این خلاصه‌ای است که توضیح آن خیلی سخت است. معمولاً بهترین راه این است که آن را انجام دهید. من از دانش‌آموز می‌خواهم که کارهای مختلفی را انجام دهد و بعد درباره‌ی آن صحبت می‌کنیم. مثلاً ما دوتا باهم بالا و پائین می‌پریم. وقتی در حال پریدن هستیم من می‌گویم:" ما داریم می‌پریم " وقتی تمام شد می‌گویم:" چه اتفاقی افتاد؟ ما پریدیم ". ما مثال‌های زیادی شبیه این را انجام می‌دهیم و من به تفاوت‌های کلمات اشاره می‌کنم.
اول از آن‌ها می‌خواهم که به من گوش بدهند و بعد از آن‌ها می‌پرسم که چه‌کاری انجام دادیم. اگر از آن‌ها بپرسم که چه اتفاقی افتاد و آن‌ها پاسخ بدهند:" پریدن یا داریم می‌پریم "، می‌گویم:" ما الآن داریم می‌پریم؟ نه تمام شده است، ما پریدیم ".
راهکار مهم: قبل از شروع این‌کار، لیستی از افعالی که باقاعده هستند را تهیه کنید مثل: jump, hop, wave, clap, walk, shout, dance, point, crawl.
قدم دوم
در آموزش زمان گذشته انگلیسی به کودکان وقتی مطمئن باشم که کودک مفهوم گذشته را درک می‌کند، از تصاویر افعال برای انجام بیشتر تمرینات استفاده می‌کنم. در اینجا هم اول تصاویر را دسته‌بندی کنید به گونه‌ای که فقط افعال با قاعده را در گروه خود داشته باشید. تصاویر معمولاً شخصی را نشان می‌دهد که در‌حال انجام کاری است. من برای کودک توضیح می‌دهم که ما می‌خواهیم درمورد آن طوری صحبت کنیم که انگار دیروز اتفاق افتاده یا تمام شده است.
ما چه باید بکنیم؟
ما جمله‌های متفاوت زیادی را با افعال گذشته تمرین می‌کنیم. راه خوب دیگر برای انجام آن، این است که از کودک در حالی‌که کارهای مختلفی انجام می‌دهد عکس بگیریم و بعد از او بخواهیم با نگاه کردن به عکس‌ها، داستان کارهایی را که در عکس‌ها انجام داده است را تعریف کند. این با معناتر است زیرا او می‌داند که این عکس کاری است که انجام داده و اکنون تمام شده است. مثل:" امروز صبح چه‌کار کردید؟ نقاشی کشیدیم، به معلم گوش دادیم، سپس در حیاط بازی کردیم ". وقتی کودک به مفهوم گذشته دست یافت، تمرین آن در طول روز واقعاً خیلی ساده است چون دائم داریم درمورد کارهایی که کرده‌ایم حرف می‌زنیم. شما هم می‌توانید برای تمرین از داستان استفاده کنید. ببینید کودک شما می‌تواند با استفاده از زمان گذشته و با یک جمله‌ی ساده برای هر تصویر، داستان را دوباره تعریف کند.
نتیجه
در جهت آموزش زمان گذشته انگلیسی به کودکان، هنگامی که بر روی این موضوع کار می‌کنم اشتباهات به‌خصوصی هست که معمولاً با آن‌ها روبرو می‌شوم:
- یک از آن‌ها این است که کودک ممکن است چند تا چیز اضافی به آخر فعل اضافه کند. مثلاً ممکن است بگوید:" we jumpinged ". اگر چنین چیزی اتفاق افتاد فقط به‌طور واضح کلمه‌ی صحیح را بیان کنید. یا این‌که می‌توانید به او حق انتخاب بدهید. مثلاً:" ما می‌گوییم jumpinged یا jumped؟ ". در این روش کودک ممکن است بتواند خودش را تصحیح کند.
- بعضی از کودکان " ed " را به انتهای افعال بی‌قاعده اضافه می‌کنند. مثلاً ممکن است چیزهایی مثل این بگویند:" I eated dinner " یا " we goed to the park ". زیاد در این‌مورد نگران نباشید، این مرحله‌ای طبیعی از رشد کودک در یادگیری زمان‌ها است و نشان می‌دهد که کودک شما در حال درک مفهوم گذشته است.
- بعضی کودکان ممکن است در تلفظ " ed " آخر افعال دچار مشکل شوند. توضیح این مطلب به‌صورت کتبی واقعاً سخت است. بعضی اوقات " ed " در آخر کلمه صدای " د " می‌دهد (مثل folded) و بعضی وقت‌ها ممکن است (مثل clapped) صدای " ت " بدهد. این بستگی به صداهای دیگر موجود در کلمه دارد و دسته‌بندی آن‌ها می‌تواند برای بچه‌ها ایجاد مشکل کند. مخصوصاً برای کودکانی که در تلفظ صداها مشکل دارند، سخت‌تر است، چرا‌که ممکن است در تولید صداهای متفاوت در افعال مختلف گمراه شوند. اگر چنین اتفاقی افتاد، از آن‌ها بخواهید که دوباره گوش کنند و یک‌بار دیگر امتحان کنند. اگر واقعاً برای کودک هنوز هم مشکل بود، باید هر دو گروه افعال را بر‌اساس نحوه‌ی تلفظ‌شان به او آموزش دهید.