یکی از مهم‌ترین مباحث در آموزش زبان انگلیسی، آشنایی با نحوه تولید حروف بی صدا و صدادار است. چرا که این مبحث، اساس کار خیلی از سرفصل‌های یادگیری این زبان است. به طور مثال وقتی می‌خواهید حروف تعریف را تدریس کنید، باید مطمئن باشید که زبان‌آموزان شما حروف بی‌صدا و صدادر را بشناسند.
بنابراین، به عنوان یک مدرس زبان باید علاوه بر روش تدریس درست این سرفصل، از اصول بنیادی این صداها نیز آگاه باشید. در ادامه، اطلاعات مفیدی از یک منبع معتبر گردآوری شده است که در این امر به شما کمک بسزایی خواهد کرد.
حتما چگونگی روند کلاس زبان را کلیک کنید.
(ویژه مدرسین)
|
Diagram
Last week Begoña put up a new picture in her Madrid classroom. It is a diagram of a human head and it shows all the different parts of the mouth. Begoña uses it to explain how to make different sounds in English – especially when they are different from the sounds that her students use in their own language (Spanish). Some students find the diagram useful, but others still have problems saying difficult sound.
|
نویسنده: Jeremy Harmer
مترجم: الهه اخوان
نکته: تیترها و اعداد سبز رنگ (در حال حاضر در دست ترجمه است) نشانگر مباحث تدریس نشده‌ای هستند که برای مطالعه آن بخش‌ها، باید به مبحث مورد نظر رجوع شود.
نحوه‌ی تولید حروف بی‌صدا
چیزی که بگونا قصد نشان دادن آن را دارد چگونگی تولید صداها از خروج هوا از شش‌ها وجریان آن در میان دهان و لب‌هاست. در زیر نحوه تولید حروف بی صدا و صدادار را آورده‌ایم:
• /p/ و /b/ در کلماتی مانند top و bit حروف بی‌صدای دولبی و انفجاری(BILABIAL PLOSIVE) هستند. برای ایجاد این دو صدا، هر دو لب خود را می‌بندیم (به همین دلیل دو لبی (BILABIAL) نامیده می‌شوند)، سپس هوا از گلو خارج شده و لب‌ها را در یک انفجار کوچک از هم دور می‌کند (به همین دلیل انفجاری (PLOSIVE) نامیده می‌شوند).
• /t/ و /d/ در کلماتی مانند tin و dog لثوی و انفجاری (ALVEOLAR PLOSIVE) هستند. زیرا زبان به شیارهای لثه (ALVEOLAR RIDGE) می‌چسبد تا وقتی که هوا آن‌ها را از هم جدا می‌کند.
• /k/ و /g/ در کلماتی مانند can’t و dog کامی و انفجاری (VELAR PLOSIVE) هستند. زیرا قسمت انتهایی زبان و نرم کام (SOFT PALATE) تا زمانی که هوا آن‌ها را از هم دور کند به هم چسبیده‌اند.
• /f/ و /v/ در کلماتی مانند ferry و very لبی دندانی و سایشی (LABIODENTAL FRICATIVES) هستند. دندان‌های بالا لب پایینی را لمس می‌کنند (به همین دلیل به آن‌ها لبی دندانی (LABIODENTAL) گفته می‌شود) و هوا بین آن‌ها فشرده می‌شود؛ اما هیچ انفجاری وجود ندارد، صدا ناشی از اصطکاک هوا است (به همین دلیل آن‌ها را سایشی (FRICATIVE) می‌نامند).
• /s/ و /z/ در کلماتی مانند students و teachers لثوی و سایشی (ALVEOLAR FRICATIVES) هستند.
• /Ɵ/ و /ð/ در کلماتی مانند moths و this دندانی و سایشی (DENTAL FRICATIVE) هستند (زبان دندان‌های بالا را لمس می‌کند).
• /ʃ/ و /ʒ/ در کلماتی مانند sure و pleasure کامی لثوی و سایشی (PLATO-ALVEOLAR FFRICATES) هستند.
• /tʃ/ و /dʒ/ در کلماتی مانند church و judge کامی لثوی و انفجاری_سایشی (PLATO-ALVEOLARA AFFRICATES) هستند. انفجاری_سایشی در ابتدای تلفظ انفجاری (PLOSIVE) و در پایان سایشی (FRICATIVE) است.
• /l/ در کلماتی مانند Liverpool و language پهلویی (LATERAL) است. زبان راه جریان هوا را در شیارهای لثه می‌بندد، اما هوا از قسمت‌های پهلویی زبان خارج می‌شود.
• /j/ و /w/ در کلماتی مانند university و world تقریب (APPROXIMANTS) هستند، زیرا تقریباً بیشتر شبیه حروف صدادار هستند تا حروف بی‌صدا.
• /m/، /n/ و /ŋ/ در کلماتی مانند must، not و sing حروف بی‌صدای خیشومی (NASAL CONSONANTS) هستند، زیرا هوا از طریق بینی وارد می‌شود. /m/ حرف بی‌صدای دولبی، /n/ لثوی_خیشومی و /ŋ/ کامی_خیشومی هستند.
کاربرد تارهای صوتی
اگر داخل گلوی انسان را نگاه کنید، دو تار صوتی (گاهی اوقات تارهای صوتی) در پشت حنجره یا حلق مشاهده می‌کنید. هنگامی که تارهای صوتی هیچ فعالیتی ندارند، از هم جدا هستند. بنابراین هوای ریه‌ها می‌تواند از گلو و از طریق دهان خارج شود، بدون این‌که صدایی تولید کرده باشیم. به همین علت است که صداهای /p/، /t/، /f/، /s/، /ʃ/، /Ɵ/، /t/، /tʃ/ و /k/ را حروف بی‌صدا می‌نامند.
با این حال، وقتی تارهای صوتی خود را به هم نزدیک می‌کنیم، هوایی که از ریه‌ها خارج می‌شود، آن‌ها را از هم دور می‌کند و دوباره در یک حرکت سریع به هم متصل می‌شوند، به طوری که مرتعش شده و تولید صدا می‌کنند. به همین علت است که حروفی مانند /b/، /d/، /v/، /z/، /ʒ/، /dʒ/، /ð/ و /g/ را حروف صدادار می‌نامند. توجه داشته باشید که تمامی حروف صدادار تولید صدا می‌کنند.
نحوه‌ی تولید حروف صدادار
وقتی حروف صدادار را تولید می‌کنیم، اگر چه شکل دهان مهم است، هیچ قسمتی از دهان و گلو به هم نمی‌رسند. زبان در دهان تغییر شکل می‌دهد، شکل لب‌ها تغییر می‌کند و فک پایین حرکت می‌کند.
• وقتی می‌گوییم حروف صدادار بسته (CLOSE VOWELS)، زبان بالا آمده و نزدیک قسمت جلویی دهان قرار می‌گیرد. در صداهایی مانند /:i/ در sheepلب‌ها کشیده شده‌اند و /ɪ/ در ship لب‌ها آزادانه باز شده‌اند. در صدای /ʊ/ در book زبان در دهان کمی عقب‌تر است و لب‌ها گرد هستند. در صدای /:u/ در food زبان در قسمت انتهای دهان است و لب‌ها گرد هستند.
• در حروف صدادار میانی (MID VOWELS) مانند /e/ در /egg،/ǝ در /photograph، /ɜ در word و /ͻ:/ در horse، زبان در دهان، نه بالا و نه پایین قرار می‌گیرد.
• در حروف صدادار باز (OPEN VOWELS) مانند /æ/ در bat، /^/ در /but،/ɑ در heart و /ɒ/ در hot، زبان پایین است.
نحوه‌ی تولید صداهای مرکب (دو صدایی)
صداهای مرکب با یک حرف صدادار شروع شده و با یک حرف صدادار دیگر به پایان می‌رسند.
• به /ɪǝ/ در /bear، /eǝ در pairwork و /ʊǝ/ در pure صداهای مرکب میانی (CENTRING DIPHTHONG) می‌گویند، زیرا صدای آخر /ǝ/، شوآ، صدایی میانی است.
• به /eɪ/ در /play، /aɪدر /buy، /ͻɪ در /toy، /ǝʊ در go و /aʊ/ در found صداهای مرکب بسته (CLOSING DIPHTHONGD) می‌گویند، زیرا صداهای آخر /ɪ/ و /ʊ/ صداهای بسته هستند.
|
نشان دادن، شرح دادن یا گوش دادن؟
بگونا باور دارد که می‌توانیم نحوه‌ی تولید برخی از صداها را به افراد نشان دهیم، اگرچه این کار برای دیگران دشوارتر است. برای مثال، در صداهایی مانند/f/ و /v/ می‌توانیم نحوه‌ی تماس دندان‌ها و لب‌ها را نشان دهیم (از نمودار برای توضیح آن استفاده کنیم). همچنین می‌توانیم وضعیت لب‌ها (گرد، کشیده یا خنثی) را نشان دهیم. نکته‌ی مهم این است که زبان آموزان توانایی شنیدن، تشخیص و تولید صداها را داشته باشند.
|
آموزش صداها را در درس 28 خواهیم داشت. بخش 28
همچنین برای آشنایی بیشتر با آوانگاری کلمات زبان انگلیسی می‌توانید اینجا کلیک کنید.