How words are formed?
(ویژه مدرسین)
A problem solved
Brittany is sitting in a diner having brunch. She calls it ‘brunching’ {which her British friends think is funny) and she likes to do it at the weekend after a long week’s ‘lessoning’ (another of her made-up words which she uses instead of teaching). So today she slept late, inputted some lesson plans on her computer, got on her bike and came to the diner.
Her mobile phone rings. She retrieves it from her handbag {Brittany still likes using words like handbag instead of the American purse) and presses the green button with her long thumbnail. She lifts the phone to her ear. It is Amelie’s mother. Amelie is a child in Brittany’s class.
At first, when Amelie joined her class, Brittany thought the girl was really intelligent, but as the weeks went by she began to think that she had overestimated her ability. And then, gradually, she became aware of the girl’s unhappiness.
She tried to find out what the problem was but it was impossible to get Amelie to talk to her – at first. But in the end she discovered that Tracy, another girl in the class, was the ringleader of a gang of girls who had been bullying Amelie. Brittany’s head teacher wanted to exclude Tracy, but Brittany disagreed. She worked with Tracy, Amelie and the whole class and now the situation has improved.
That’s why Amelie’s mother has rung. She wants to say thank you.
|
نویسنده: Jeremy Harmer
مترجم: یاسمین خوشه چین
نکته: تیترها و اعداد سبز رنگ (در حال حاضر در دست ترجمه است) نشانگر مباحث تدریس نشدهای هستند که برای مطالعه آن بخشها، باید به مبحث مورد نظر رجوع شود.
ساختن کلمات از اجزا و ذرات متفاوت:
بریتنی، Unhappiness (ناراحتی) امیلی را متوجه میشود. این کلمه، از سه عنصر متفاوت تشکیل شده است:
۱. Root word (این بخش شبیه به بن فعل است. بخش۴) که در واقع Happy است.
۲. میتوانیم Suffix (پسوند) ness- را به کلمه اضافه کنیم و (y را به ¡ تبدیل کنیم) تا صفت را به اسم تبدیل کنیم: Happiness.
۳. سپس Prefix (پیشوند) n- را به آن اضافه میکنیم تا کلمه را نفی کند. راههای متعددی برای بکار گرفتن Root words وجود دارد:
Affixes عناصر کوچک و با معنی هستند که میتوانیم به اول هر Root word یک Prefix و یا انتهای آن یک Suffix اضافه کنیم. کلماتی که در این داستان دارای Prefix هستند عبارتند از:
Retrieves, overestimated, unhappiness, impossible, discovered, exclude, disagreed
دو عدد Suffix در داستان موجود است: Unhappiness, Situation.
ما morpheme (s) را بهعنوان Affix به کلمه اضافه میکنیم تا تغییراتی در کلمات ایجاد کنیم. همچون:
Rings, retrieves, lifts
و از morpheme (d) زمانی که میخواهیم یک فعل به حالت بن در بیاید استفاده میکنیم؛ مانند:
Joined, discovered, disagreed, improved
ما از کلمه Word family (هم خانواده) برای توصیف کلماتی متعدد که از یک Root word ساخته شدهاند، استفاده میکنیم. (به کمک Affixes) و ...
زمانی که بریتنی نگران بود که توانایی (Ability) امیلی را دست بالا گرفته باشد، کلمه Ability، بخشی از خانواده کلمات able, ably, enable, disable, etc است.
British English و American English:
زبانهای British و American خیلی شبیه به یکدیگر هستند، اما برخی از چیزها، اسامی متفاوتی دارند. مثلاً:
Cellphone (A), mobile phone (B)
Purse (A), handbag (B)
Candy (A), sweet (B)
باقی انگلیسی زبانها در کشورهای خود هم کلمات بخصوص خود را دارند. مثلاً، استرالیاییها ممکن است درباره this arvo صحبت کنند (یعنی this afternoon) و ایرلندیهای انگلیسی زبان ممکن است از criac بگویند که به معنی fun است.
|
📎ایدههای تدریس: اطلاعات مربوط به کلمات
میتوانیم از دانش آموزان بخواهیم که یکسری از جدولها را با هم خانوادهها پر کنند. (××××× یعنی وجود ندارد). مثلاً:
میتوانیم از آنها بخواهیم تا حالت به شکل یک کلمه را تغییر دهند و جملهای را بازنویسی کند تا کلمه را در جمله جای دهند. مثلاً:
She spoke about motivation. (INTELLIGENT)
She spoke intelligently about motivation.
میتوانیم از دانشآموزان بخواهیم که دقت کنند کلمهها، با گرامرهای متفاوت، چه پسوندهایی دارند. مثلاً، پسوندهای: ion, -ence, -ness- و... معمولاً برای noun هستند. پسوندهای able, ic, -y- معمولاً برای صفتها هستند و ly- معمولاً به همراه قیدها میآیند. میتوانیم از دانش آموزان خود بخواهیم که کلمات خودشان را -مانند بریتنی- بسازند. میتوانیم آنها را به همراه استفاده از Prefixes و Suffixes ساخته و سپس از آنها در یک داستان یا عبارت استفاده کنیم.
|
زورگویی (Bullying):
بسیاری از دانشآموزان در مدرسه مورد آزار و زورگویی قرار میگیرند و خیلی از دانشآموزان هم این کار را انجام میدهند. خیلی از دانشآموزانی که زورگویی میکنند، زمانی که خودشان از این بابت آسیب رسیده و خیلی از دانش آموزان که بهصورت حضوری و یا سایبری (بهطور مثال اینترنتی) مورد آزار قرار میگیرند، به شدت و افسرده میشوند؛ و کارهای مدرسه و پیشرفت کردن آنها ممکن است آسیب جدی ببیند. معلمان و مدارس باید درباره این موضوع سیاست شفافی داشته باشند تا کودکان غیرقابل قبول بودن و چرایی آن را درک کنند؛ و باید بدانند اگر مورد آزار قرار گرفتند، باید در مورد آن با شخصی حرف بزنند.
کودکانی که مورد آزار قرار گرفتهاند، باید بدانند که با چه کسی میتوانند حرف بزنند؛ و باید مطمئن باشند که میتوانند بدون تحمل و وجود داشتن عواقبی، آنچه با آنها میگذرد را بیان کنند. اگر با بزرگترها نمیتوانند حرف بزنند، باید با دوستانشان در این باره صحبت کنند. معلمان باید با کودکانی که دیگران را مورد آزار قرار میدهند صحبت کنند و به آنها کمک کنند تا مشکل این موضوع را متوجه شوند. این موضوع، همیشه بهتر از -صرفاً- مجازات و تنبیه کردن است که به صورتی نوع دیگر از زورگویی میتواند تلقی شود. معلمان باید تمام کلاس را درگیر این مبحث که چرا زورگویی اشتباه است، بکنند و به آن خاتمه دهند.
|