خیلی از افراد تصور می‌کنند که رقص به‌عنوان شکلی از هنر خارج از دایره‌ی مطالعات علمی جدی قرار دارد. اما از رقص می‌توان به‌عنوان روش کاملاً موفقیت‌آمیزی برای کمک به آموزش موضوعات مهم استفاده کرد. کلاس زبان مثال خوبی برای این ادعاست.
پنج روش آموزش زبان از طریق رقص
پنج بخش عمده‌ی آموزش زبان انگلیسی که از طریق رقص می‌توان به توضیح آن‌ها پرداخت. عبارت‌اند از: زبان تجزیه و تحلیل، توضیح یک متن بخصوص، تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای متون، فرآیند مقاله‌نویسی، پرورش تخیل خلاق.
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
نویسنده: Jayne Karsten
1. زبان تجزیه و تحلیل
القای روش‌های خاص برای مطالعه‌ی ادبیات، قدم مهمی در آماده کردن دانش‌آموزان برای خواندن، درک و فهم متون ادبی است. یکی از راه‌های مؤثر برای نیل به این هدف، در وحله اول کمک به دانش‌آموزان برای یادگیری است. آن‌ها در جست و جوی یادگیری مطلبی هستند، یعنی درک و شناخت قابلیت‌های منطقی و زیبایی شناختی احساسات انسانی است.
وقتی در هم‌تنیده می‌شوند، داستان، شخصیت‌پردازی، تم، شکل و فرم و سبک‌های شخصی را خلق و روی دیگران تأثیر می‌گذارند. همچنین این آمادگی به دانش آموزان کمک می‌کند تا در بررسی آنچه به موفقیت یک نوشته کمک می‌کند. آنچه یک اثر کلاسیک را کلاسیک می‌کند. جنبه‌های خاصی که باعث تقویت اثر می‌شود، دیدی انتقادی داشته باشند. رقص می‌تواند کمک خوبی برای توضیح زبان تجزیه و تحلیل باشد.
رقص سبب درک و فهم جریان عمیق قدرتمندی می‌شود که ادبیات را تقویت می‌کند. هنگامی‌که از طریق حرکات رقص به مفاهیمی مثل آهنگ، مفهوم اساسی وزن در شعر و نثر، گوناگونی اوزان، الگوهای نحوی اشاره شود. همچنین سبک گفتار، صنعت‌های ادبی مانند ترادف، تکیه، تبعیت، تناسب، بسط و اختصار؛ اشاره شود. در این‌صورت, می‌توان خیلی عمیق‌تر به آن‌ها پرداخت.
دانش‌آموزان یک کلاس یا یک مدرسه، که تعلیم رقص دیده‌اند، می‌توانند اولین افرادی باشند. با رقص به مفاهیم اشاره می‌کنند. تمام دانش‌آموزان کلاس هم می‌توانند برای توضیح و تقویت جنبه‌های زبان تجزیه و تحلیل، در حرکات موزون شرکت کنند.
2. توضیح یک متن بخصوص
هر ژانری از ادبیات، اعم از شعر، داستان کوتاه، فیلم‌نامه، رمان و مقاله را می‌توان از طریق رقص بیشتر و بهتر توضیح داد. دانش‌آموزان با طراحی مرحله‌ی " آماده‌سازی " رقص برای مشخص کردن زبان تجزیه و تحلیل هستند. همچنین می‌توانند عناصر مجزای داستان، شخصیت‌پردازی، تم و شکل یک متن خاص را مشخص نمایند. آن‌ها را از طریق رقص به معرض نمایش بگذارند. داشتن گروه‌های کاری کوچکی که متن را از طریق طراحی یا نوشتن خلاصه‌ای از برداشت خود به تحریر درمی‌آورند. سپس از طریق حرکات موزون به‌صورت نمونه ارائه می‌دهند، می‌تواند شروعی تأثیرگذار باشد.
به‌عنوان مثال از طریق رقص این مطلب را که متنی به آرامی شروع می‌شوند. سپس به‌طور یکنواخت ادامه یافته و در نهایت به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد. آن‌که متن به منتهی درجه‌ی خود رسیده و سپس در پایان در سراشیبی می‌افتد؛ را می‌توان با قدرت بیشتری مورد تأکید قرار داد. فراز و فرودهایی که توسط نقاط اوجی که در طول ساختار کلی متن به وجود می‌آید. در نتیجه می‌توان از طریق حرکات رقص مورد تأکید قرار داد.
توضیح بافت زبانی یک متن
شرح و توضیح بافت زبانی یک متن، از طریق تفسیر و ترجمه‌ی رقص، پربارتر خواهد شد. به‌عنوان مثال رقص می‌تواند بر این مطلب تأکید داشته باشد. آیا یک متن بر اساس الگوی وزنی یکنواختی (وزن و بی‌وزنی در شعر) پدید آمده است. همچنین آن‌که برای به نمایش درآوردن عناصر داستان، شخصیت‌پردازی و تم، به طور متناوب وزن آن تغییر می‌کند. رقص می‌تواند به‌صورت تأثیرگذاری کیفیت لحن و آهنگ اثر ادبی را که شامل آهنگ‌های متفاوتی است. از طریق الگوهای تغییر نحوی، ریتم و طرز بیان به‌دست‌آمده است را معین کند.
بخش‌های انتخابی داستان و لحن داستان را می‌توان از طریق رقص ترجمه کرد. صنعت‌های ادبی مثل ترادف، استعاره و جناس را می‌توان از طریق رقص بیشتر مشخص کرد.
چیزی که خصوصاً با ارزش است، استفاده از رقص برای روشن کردن فرآیند توضیح و تشریح است. به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا بفهمند چگونه پیچیدگی‌های یک اثر ادبی از متن یک داستان، شخصیت‌پردازی، شکل یا تم بیرون می‌آید. در حقیقت تأثیر احساسی روانی و فکری یک اثر روی یک خواننده یا بیننده می‌گذارد. نه‌تنها تحت تأثیر داستان، شخصیت‌پردازی و تم بلکه تحت تأثیر طراحی زیبایی‌شناختی فرم نیز هست.
3. تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای متون
یکی از روش‌های ارزشمند مطالعه برای عمیق‌تر کردن درک و فهم دانش‌آموزان از ادبیات و نوشته‌های خودشان، تقویت مهارت‌های تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای است. در این مقوله هم رقص می‌تواند به‌عنوان یک عامل کمک‌کننده، دید آن‌ها را برای مقایسه دقیق‌تر کند. آموزش زبان از طریق رقص، آن‌ها می‌توانند هنگام توضیح با طرح پیشینه‌ی خود، یک سری مقایسه‌ها را از طریق رقص انجام دهند.
به‌عنوان مثال، آیا آثار انتخاب شده از یک نقطه‌نظر با هم مقایسه می‌شوند؟ آیا هر دو اثر به‌صورت مونولوگ هستند؟ یا آن‌که یکی از منابع از خود درونی نشأت گرفته است. با لحنی احساسی و روان‌شناختی که یک پیش‌کسوت برجسته در پی‌ریزی قالب و تم داستان دارد.
درحالی که منبع با منابع دیگر لحن یک مشاهده کننده‌ی واقع‌بین یا خردمند را دارد؟ آیا یکی از آن‌ها منطبق بر الگوهای نحوی منظم و شخصیت‌پردازی قوی انتشار یافته است. دیگری به صورتی قطعه قطعه و با ایجاد وقفه در جریان ذهن با توصیف‌هایی پراکنده و لحنی ساده به وجود آمده است؟ آیا آثار ادبی که با هم مقایسه می‌شوند هر دو لحنی درونی و بیرونی دارند که با تغییرات گسترده‌ی متن و جریان آگاهی همراه‌اند؟
دانش‌آموزانی که آموزش رقص دیده‌اند را می‌توان فراخواند تا چنین شباهت‌ها و تفاوت‌هایی را در متون انتخابی با استفاده از رقص نشان دهند. می‌توانیم از دانش‌آموزانی که آموزش رقص ندیده‌اند، بخواهیم که فی‌البداهه، تفاوت‌ها و شباهت‌ها را با حرکات رقص نشان دهند.
تصاویری از ویدیوهای طراحی‌های رقص باله‌های مشهور جهان نظیر " دن کیشوت " و " سیلفید " موجود است. در مقایسه با رقص‌های مدرنی از " مارتا گراهام " مثل " سوگ " یا " اعماق قلب " قرار دارند. این مقایسه, می‌تواند درک عمیق‌تری از اجزای متفاوت پیشرفت در ادبیات ایجاد کند.
4. فرآیند مقاله‌نویسی
یک مقاله‌ی تحلیلی، متقاعد کننده یا شخصی (مثل مقاله‌ی پذیرش دانشگاهی) است. مانند هر اثر دیگری با توجه به محدودیت‌های بیرونی و ساختار درونی خود، روی یک موضوع تمرکز دارد. یک مقاله حاصل به‌هم‌ریختگی افکار دست نخورده‌ای است. از ذهن نویسنده‌ی آن به هنگام مواجهه با یک موضوع مشخص یا به هنگام کار بر روی موضوعی که خودش انتخاب کرده است، به جریان می‌افتد.
مانند تمام نوشته‌ها، نوشتن مقاله هم مانند یک معادله‌ی ریاضی است. به طور طبیعی و متقاعد کننده‌ای با ترکیب قسمت‌هایی که از لحاظ منطقی به هم ربط دارند. همچنین با استفاده از صناعات ادبی یکپارچه‌ای که درست و تأثیرگذار انتخاب شده‌اند، به وجود می‌آید.
موفقیت در نوشتن هر نوع مقاله‌ای با دنبال کردن مراحل فرآیند نوشتن ممکن می‌شود. به‌صورت رسمی و غیررسمی توسط نویسنده، بهتر حاصل می‌شود. این رویکرد به نویسنده کمک می‌کند تا دامنه‌ی وسیع افکار و ایده‌ها را از کنار بگذارد. آن‌ها را محدود سازد تا بتواند تمرکز داشته باشد. نویسنده باید دست نوشته‌ای تهیه کند که ساختار منطقی جذاب، پشتیبانی اساسی، توان وسعت بخشیدن به ایده‌ها و توان متقاعد ساختن را داشته باشد.
فرآیند پیش نویس در مقاله نویسی
دنباله‌روی از مراحل فرآیند پیش نوشتن به نویسنده کمک می‌کند. مجموعه‌ای از افکار و ایده‌ها را به وجود آورده و روی آن جریان خلاق افکار تمرکز کند. نویسنده از طریق توجه به افکار، نقطه نظرات، دید خلاقانه، تجارب شخصی و واکنش‌های ذهن هنگام تمرکز روی یک موضوع، یک خاطره و یا یک تجربه؛ لحن شخصی خود را مهار می‌کند. رقص می‌تواند در کمک به دانش‌آموزان برای درک قدرت فرآیند پیش نوشتن، کارساز باشد.
اگر از کلاس بخواهیم که مراحل پیش نوشتن را با رقص طراحی کنند. این‌کار به دانش‌آموزان کمک می‌کند که نه‌تنها عناصر عملی فرآیند را به‌عنوان یک ابزار سازمانی نشان دهند. بلکه سبب می‌شود آن‌ها به طور دقیق‌تری متوجه شوند.
چگونه فرآیند پیش نوشتن، چیزهایی را که درباره‌ی یک موضوع می‌دانند را بیرون می‌کشد. همچنین به آن‌ها کمک می‌کند تا چیزهایی را که نمی‌دانند و می‌خواهند کشف کنند را به نمایش بگذارند. سبب می‌شود با دیدی خلاقانه به نتیجه‌ای که می‌خواهند به دست بیاورند، بنگرند.
مراحل فرآیند پیش نوشتن:
- ثبت افکار آشفته به هنگام الهام ناگهانی یک موضوع.
- تمرکز از طریق آزمون و خطا.
- استحکام بخشیدن به عناوین مجزایی که به روش‌های گوناگونی به موضوع ارتباط دارند. به‌عنوان مرحله‌ی اول محدود کردن موضوع.
- ردیف کردن عناوین وابسته به موضوع (به‌عنوان مثال اگر موضوع اصلی اسکی کردن است برخی از عناوین وابسته، می‌تواند " مکان‌های مناسب برای اسکی "، یا " اقامت در اقامتگاه " و یا " چالش‌ها و تجربیات سفر " و یا " اسکی آپرس " باشد).
- ایجاد یک دو یا سه نظریه‌ی کوتاه برای هر مقوله و دوباره مرحله‌ی آزمون و خطا.
- تصمیم‌گیری در مورد این‌که چه چیزهایی باید کنار هم گذاشته شوند. برای استحکام بخشیدن به لحن منطقی و نظریه‌ی متقاعد کننده‌ای که به‌عنوان عامل کنترل کننده‌ی مقاله در نظر گرفته می‌شود.
در تحقیق آموزش زبان از طریق رقص، وقتی کار را به‌عنوان یک فعالیت گروهی حل مشکل، شروع می‌کنیم. این کار به این منظور طراحی‌شده که مراحل پیش نوشتن را آگاهانه‌تر کند.
طراحی رقص هر یک از مراحل بالا به ترتیب (مثل طراحی رقصی که در ساختار یک باله صورت می‌گیرد).این می‌تواند به‌عنوان پشتیبانی پرمعنا برای آموزش فرآیند پیش نوشتن در یک کلاس انگلیسی به کار رود. بیرون آوردن افکار نهفته در یک نظریه موقع نوشتن یک مقاله و تجربه‌ی روش‌های توانمندی در متقاعد سازی را از طریق رقص می‌توان به وجود آورد.
5. پرورش تخیل خلاق
همه‌ی راه‌هایی که برای استفاده از رقص در کلاس انگلیسی پیشنهاد شد. به‌عنوان راه‌هایی برای دست‌یابی به اهداف دیگر، استفاده می‌شوند، تخیل خلاق را هم در دانش آموزان پرورش می‌دهند.
برخی از تکالیف کلاس انگلیسی که شامل رقص هم می‌شود. می‌تواند به طور مشخص " تخیل " را به‌عنوان یک هدف اولیه در نظر بگیرد. مثلاً تصور کنید به‌عنوان تکلیف تقویت نوشتن خلاق، از دانش‌آموزان بخواهید مفاهیم انتزاعی را با رقص نشان دهند. به‌صورت فردی، به‌صورت جفتی، یا به‌صورت گروهی.
مفاهیم انتزاعی مثل " حسادت "،" انتقام "،" محدودیت "،" صلح و آشتی " و " تلافی " تعداد کمی از این امکانات هستند. استناد به منابع ادبی که پیرامون برخی از این مفاهیم وجود دارد. می‌تواند به روشن شدن تکلیف و برانگیختن امکانات تخیلی کمک کند.
یادآوری دیگر می‌تواند این باشد که از دانش‌آموزان بخواهیم دست نوشته‌ی خلاصه‌ای برای نمایش رقص بنویسند. امکانات و موقعیت‌ها می‌تواند شامل این موارد متعددی باشد. صحنه‌ی بازگشت به خانه، آماده شدن برای یک جشن عروسی، جلسه‌ی تمرین ورزشی، مثلث عشقی و بسیاری موقعیت‌های دیگر.
اضافه کردن رقص به آموزش انگلیسی، اهداف زیادی را دنبال می‌کند. با تلنگر زدن به علائق و استعدادهای خاص، یادگیری متفاوتی را پشتیبانی می‌کند. همچنین می‌تواند درها را برای کشف استعدادها و علائق کشف نشده، باز کند.
این‌کار می‌تواند با روش‌های متفاوتی درس‌های ضروری کلاس انگلیسی را برای مطالعه‌ی ادبیات، هنرهای نمایشی و نوشتن خلاق، بیان کند. همچنین حل مسئله، همکاری و سایر مهارت‌های ارتباطی را به روشی تازه و محرک پشتیبانی می‌کند. یک معلم برای انجام این کار نیازی به آموزش رقص ندارد. به رقص به‌عنوان یک عنصر ذاتی در طبیعت انسان، فکر کنید. دانش‌آموزان را تشویق کنید تا برای کامل کردن مطالعه‌ی انگلیسی از جادوی خودشان استفاده کنند.