من از کلاس‌های زیادی بازدید کرده‌ام؛ و همیشه با روشهای مختلفی که معلم‌ها سال جدید تحصیلی را شروع می‌کنند و کلاس خود را اداره می‌کنند، مبهوت می‌شوم. از طریق این بازدیدها و تجربیات شخصی خودم به عنوان یک مربی، علاقه‌مندم بیست توصیه برای داشتن کلاسی امن و راحت که دانش آموزان را به یادگیری دعوت می‌کند را به شما ارائه دهم.
نویسنده: Rebecca Alber
مترجم: رؤیا کریمی جنابی
1. همیشه سعی کنید همکاری داشته باشید.
این همکاری عبارت است از استراتژی‌ها و فعالیت‌هایی که در درس خود پیاده می‌کنید. مثل "آخرین کلمه را برای من نگهدارید" و به دانش آموزان این اجازه را می‌دهد تا عقاید و افکار خود را بیان کنند، ارتباط برقرار سازند و همکاری کردن را تمرین کنند. این کار سبب ایجاد و رشد احساس امنیت در کلاس شما می‌شود.
2. کارهای کودکان را به دیوار بچسبانید.
وقتی مقالات، اشعار، پروژه‌ها و امتحانات آن‌ها کلاس را احاطه می‌کند، آن‌ها نسبت به کلاس حس مالکیت پیدا می‌کنند. وقتی به اطراف کلاس نگاه می‌کنند و افکار و نوشته‌های خود را می‌بینند، مسلماً آرامش بیشتری را تجربه می‌کنند تا اینکه پوسترهایی را ببینند که از مغازه خریداری شده‌اند؛ یعنی اگر نیاز به پوسترهای آموزشی هم هست، از خود بچه‌ها بخواهید که آن‌ها را درست کنند.
3. قوانینی را در کلاس به‌صورت بی‌چون و چرا داشته باشید.
دانش آموزان باید بدانند چه چیزهایی غیرقابل مذاکره است. بزرگ‌ترین مورد بی‌چون و چرا برای من، اسم گذاشتن روی دانش آموزان است. این کار پیامد فوری (اطلاع به مدیر و بیرون کردن از کلاس در آن روز) خواهد داشت. کودکانی که روی آن‌ها اسم گذاشته می‌شود، احساس امنیت نمی‌کنند که خودشان باشند چه برسد به اینکه چیزی یاد بگیرند.
4. وقتی چیزی را نمی‌دانید به آن اقرار کنید.
وقتی ما از خودمان رفتار انسانی نشان می‌دهیم، دانش آموزان از ما قدردانی می‌کنند. اینکه بگوئید: در این مورد مطمئن نیستم، کسی می‌داند یا کسی هست که بتواند این را چک کند؟ نشانه‌ی قدرت شماست.
5. به همراه دانش آموزان خود بخوانید.
با این کار پیامی که می‌دهید این است: من به مطالعه علاقه دارم. فقط به شما نمی‌گویم بخوانید و به شما نمره بدهم که چقدر خوانده‌اید بلکه من هم در کنار شما می‌خوانم. شما می‌توانید حالات چهره‌ی مرا وقتی سعی می‌کنم چیز سختی را بفهمم، ببینید و احساسی که موقع خواندن قسمت‌های غمناک و یا خنده‌دار را دارم می‌توانید ببیند، من هم مثل شما یک کتاب خوانم.
6. همیشه آرامش خود را حفظ کنید.
اگر در کلاس یا در مورد یک دانش آموز، آرامش خود را حفظ نکنید، مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا احساس امنیت و اعتماد را دوباره در آن چهار دیواری برقرار سازید. در چنین مواقعی از کلاس بیرون بروید و یک نفس عمیق بکشید. این می‌تواند خیلی مؤثر باشد.
7. مهربان باشید.
از هر فرصتی برای آنکه الگوی مهربانی باشید، استفاده کنید. آن‌ها از شما تبعیت می‌کنند.
8. در کلاس بگردید و با بچه‌ها قاتی شوید.
این کار سبب می‌شود که به کارشان نظارت داشته باشید و همچنین تنش‌ها و انرژی‌های منفی که در میان گروه یا بین دانش آموزان در حال شکل‌گیری است را می‌توانید ببینید. این گردش شما در کلاس به شما فرصت خوبی می‌دهد تا ایده یا سؤالی از یک دانش آموز به گوشتان بخورد که بتوانید برای کل کلاس مطرح کنید.
9. خیلی زود به کینه‌ها و حسادت‌ها بپردازید.
اگر بین دو دانش آموز تنشی در حال شکل گرفتن است، به آن‌ها زمان و مکان اختصاص دهید تا در مورد آن صحبت کنند، در حالی که شما هم پا درمیانی می‌کنید.
10. با دانش آموزان خود بنویسید.
با این کار پیامی که می‌دهید این است: من نوشتن را دوست دارم، این را فقط به شما نمی‌گویم تا به نوشته‌های شما نمره بدهم، بلکه پا به پای شما می‌نویسم. من را می‌بینید که در کشاکش پیش‌نویس یک نامه یا شعر هستم و شما می‌بیند که درباره‌ی لغات جدید به فکر فرو می‌روم و قدیمی‌ها را خط می‌زنم و موقع دوره فرصت‌های تازه‌ای به دست می‌آورم. من هم مثل شما یک نویسنده هستم.
11. الگویی برای آسیب‌پذیری باشید.
آن‌ها از این کار قدردانی خواهند کرد. اگر ما از کودکان بخواهیم که در مورد دفعاتی که ترسیده‌اند یا احساس تنهایی کرده‌اند یا گیج شده‌اند و غیره، صحبت کنند، پس خودمان هم باید آن کار را انجام دهیم.
12. پیامدها را دنبال کنید.
پیامد یک کار غیرقابل مذاکره باید بعد از آن کار دیده شود. دانش آموزان باید بدانند، تخلف جدی از قوانین، پیامدهایی را به دنبال دارد. آن‌ها باید شاهدی برای این داشته باشند که باور کنند محیط کلاس برایشان امن است.
13. اغلب اوقات لبخند بزنید.
یک گفته‌ی منسوخ درباره‌ی معلمی هست که می‌گوید: برای لبخند زدن تا کریسمس صبر کن. این خیلی احمقانه است. بگذارید بچه‌ها آن مرواریدهای سفید را با سخاوت و بیشتر اوقات ببینند. هرچقدر بیشتر به آن‌ها لبخند بزنیم، بیشتر از آن‌ها لبخند دریافت می‌کنیم.
14. صبور باشید.
از هر فرصتی برای آنکه الگوی صبر باشید، استفاده کنید. آن‌ها به این موضوع توجه خواهند کرد.
15. به کودکان این فرصت را بدهید که خودشان مشکل را حل کنند.
این خیلی بهتر است که ایده و راه حل از طرف دانش آموز ارائه شود. این یک فرصت است برای ما که به‌جای آنکه به آن‌ها هر چیزی را بگوییم از آن‌ها سؤال کنیم مثل چه کارهایی ممکن است لازم باشد انجام دهی تا تکالیفت را به موقع تمام کنی؟ چطور است که آن‌ها را به من بگویی و من هم آن‌ها را بنویسم؟
16. با دانش آموزان خود بخندید.
با این کار این پیام را می‌دهید: یادگیری همیشه آن‌قدر جدی نیست. بعضی وقت‌ها وقتی تنش‌ها زیاد است مثل زمان امتحان یا وقتی اتفاقات بدی در دنیا یا در محیط مدرسه می‌افتد، باید با هم بخندیم. این کار خوبی است.
17. انتخاب‌های مختلفی ارائه دهید.
اگر ما تکلیفی را با این جمله شروع کنیم که شما سه انتخاب دارید، بچه‌ها ممکن است حتی خیلی هیجان‌زده بشوند و بیشتر علاقه نشان می‌دهند نسبت به وقتی‌که می‌گوییم: " تکلیف این است که ... ". وقتی به بچه‌ها حق انتخاب می‌دهیم به آن‌ها این پیام را می‌دهیم که به تصمیمات آن‌ها احترام می‌گذاریم.
18. حال خوبی داشته باشید.
دانش آموزان هرچقدر هم که کوچک باشند، وقتی معلمشان شاد نباشد، متوجه می‌شوند. شادی همه‌گیر است اما ناراحتی هم بیشتر این حالت را دارد. شاید یک مسافرت، یک پیام یا حتی تغییر سطح کلاسی که تدریس می‌کنید، بتواند آتش بین شما و تدریس را دوباره گرم کند وقتی در حالت رکود هستید.
19. روی صندلی بچه‌ها بنشینید.
نشستن روی صندلی‌ای که برای بچه‌ها ساخته شده است برای بزرگسالان خیلی راحت نیست، اما پیوستن به بچه‌ها و نشستن دور میز آن‌ها حتی برای چند دقیقه باعث می‌شود جزئی از گروه آن‌ها شویم. می‌توانیم یک سؤال استراتژیک درباره‌ی کار گروه از آن‌ها بپرسیم یا به‌سادگی فقط گوش دهیم.
20. هنر و موسیقی غذای روح است.
بچه‌ها تشنه یادگیری هستند. هردوی این‌ها را به‌طور روزمره در برنامه‌ی درسی خود بگنجانید.
آیا هیچ‌یک از این کارها را انجام می‌دهید؟
چگونه محیطی امن برای یادگیری دانش آموزان خود به وجود می‌آورید؟
لطفاً ایده‌ها و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.